Ibu Tijeng (1927), ver in de tachtig, ziek en bijna blind, was 20 jaar oud op 9 december 1947 toen de Nederlandse militairen haar man doodschoten. Zij zit op haar bed in de woonkamer van haar kleindochter, met haar dochter Karmas naast haar, die in 1947 nog te klein was om zich het gezicht van haar vader te herinneren. Samen vertellen zij wat toen is gebeurd en hoe zij de Nederlandse compensatie hebben ervaren. Met het geld uit Nederland kon zij haar oude huis weer opbouwen dat zij had moeten afbreken omdat zij het na de dood van haar man niet meer kon onderhouden.

Date: Interviews gehouden in oktober 2015

Narrated (In)justice is een onderzoeksproject (2014-2016) van historica Nicole L. Immler dat in beeld brengt hoe historisch onrecht in toenemende mate door middel van financiële compensatie claims publieke aandacht vraagt. Wereldwijd zijn de laatste jaren compensatiebetalingen voor slachtoffers een belangrijk onderdeel geworden van ‘erkenning’. In Nederland hebben de recente betalingen aan Joods-Nederlandse slachtoffers een rol gespeeld in de claims van slachtoffers van de dekolonisatieoorlog in Indonesië (de zogenaamde Rawagede casus) en zijn ook referentiepunt in de claims van nazaten van voormalige tot slaaf gemaakten uit de voormalige koloniën Suriname en de Nederlands Antillen.Op basis van drie Nederlandse casussen – met betrekking tot de Holocaust, kolonialisme en slavernij – laat het project zien hoe de ervaring van onrecht in families over de generaties doorverteld wordt, wat de motivatie achter compensatie claims is, en wat de perceptie en de betekenis van zulke maatregelen is. De vraag is of dergelijke compensatie ook voldoet aan de verwachtingen die mensen ervan hebben.Het onderzoek Narrated (In)Justice is mogelijk gemaakt door een Marie Curie Fellowship in het 7th European Community Framework Program, uitgevoerd binnen het onderzoeksprogramma ‘Understanding the Age of Transitional Justice: Narratives in Historical Perspective’ van het NIOD Instituut voor Oorlog, Holocaust en Genocide Studies.