Willem Schut moest zich in de oorlog melden voor de Arbeidsinzet. Hij dook onder, werd opgepakt en belandde in Vught. In september 1944 werd hij gedeporteerd naar Sachsenhausen. Als metaalbewerker kreeg hij een baantje in een fabriek waar ze elektromotoren maakten. Dat was buiten het kamp zelf. Hij werd daar goed behandeld. Na de oorlog moest Schut naar Indonesië. Hij geeft aan dat hij erg hard geworden is door wat hij heeft meegemaakt in beide oorlogen. Hij kan er makkelijk over praten en zaken goed van zich afzetten, zo vertelt hij.