Bij het onderzoek zijn resten uit drie verschillende perioden aangetroffen. De oudste sporen dateren uit de periode 17e eeuw- eerste kwart 18e eeuw en bestaan uit een kuil en een greppel. Van de boerderij die op de Kadastrale Minuut van 1824 staat aangegeven zijn verschillende muurresten gevonden. Deze muren zijn gemaakt van handgevormde bakstenen die op basis van hun formaat worden gedateerd in de periode tussen 1700 en 1850. In de funderingssleuf/ werkput zijn zowel resten van de boerderij zelf gevonden als van het bakhuisje ernaast. Tot slot is muurwerk gevonden dat behoort tot de boerderij die vanaf circa 1875 hier stond en waarvan de onlangs gesloopte schuur het laatste restant was (het oude voorhuis is al eerder gesloopt). Deze muren zijn opgemetseld van industrieel vervaardigde bakstenen.Uit de bodemopbouw blijkt dat de boerderijen zijn gebouwd op veen- of kleilagen met resten (verslagen of verspoeld?) veen of humus. Op een enkele plek is een grondverbetering op het veen aangebracht, in de vorm van een dunne laag keileem. Tussen de natuurlijke lagen en de huidige bouwvoor/ het huidige maaiveld liggen verspitte of geroerde lagen die te maken hebben met de verschillende bouw- en sloopfase(n) op het terrein. Afgezien van de bakstenen, die uit de sporen zijn verzameld, is het meeste vondstmateriaal aangetroffen in deze lagen. Het aangetroffen vondstmateriaal (aardewerk, pijpaarde) dateert hoofdzakelijk uit de periode 1700-1800. Een ijzeren kookketel is jonger en heeft een 20e-eeuwse datering.Aanleiding tot het onderzoek is de vervanging van één van de bestaande opstallen op het erf Oudeweg 10 te Beerta. Hierbij wordt het bestaande pand gesloopt en geheel vervangen.