In opdracht van dhr. Van der Boon heeft Transect b.v. in mei 2019 een archeologisch proefsleuvenonderzoek uitgevoerd in een plangebied aan de Bilderdam 28 te Leimuiden (gemeente Kaag en Braassem). Ondanks de intacte bodemopbouw zijn tijdens het proefsleuvenonderzoek nauwelijks archeologische restanten aangetroffen. Twee werkputten zijn aangelegd, waarin slechts een dierbegraving van een jong rund is gevonden (spoor 1). Het skelet is nagenoeg compleet en is ingegraven vanaf de bovenste bodemlaag, het toemaakdek (spoor 1000) en is ook afgedekt met grond uit deze laag. Het toemaakdek bevat vondstmateriaal uit de Late-Middeleeuwen - Nieuwe tijd, maar representeert voornamelijk afvalmateriaal zonder duidelijke archeologische context. De negen vondsten (een pijpenkop uit de 17e eeuw en keramiekscherven uit de 15e - 19e eeuw) uit de dierbegraving kunnen dan ook niet gebruikt worden om het skelet te dateren, omdat ze gerelateerd zijn aan het toemaakdek. Ook kunnen de vondsten niet duidelijk dateren wanneer het toemaakdek is opgeworpen, wederom omdat het afvalmateriaal betreft zonder context. Een fasering in het toemaakdek valt niet te onderscheiden op basis van de bestudeerde bodemprofielen, waarmee het jongste aardewerk (industrieel wit uit de 18e - 20e eeuw) een terminus post quem datering kan geven, indien inderdaad geen sprake is van faseringen in het toemaakdek. In het vooronderzoek wordt gesteld dat het toemaakdek vermoedelijk is opgeworpen ten behoeve van de voormalige tuinderij in het plangebied, waarvan ten tijde van het proefsleuvenonderzoek nog een betonnen vloer resteerde (figuur 4). Mogelijk is de grond uit het toemaakdek van elders aangevoerd. Aan de hand van de bestudeerde lithologie, nagenoeg ontbreken van sporen (op de dierbegraving na) en voornamelijk contextloze vondsten kan geconcludeerd worden dat in de onderzochte delen van het plangebied geen sprake is van een behoudenswaardige archeologische vindplaats.Op basis van het bureauonderzoek gold een middelhoge verwachting op het aantreffen van archeologische waarden uit het Neolithicum - Vroege-Middeleeuwen, indien sprake zou zijn van gerijpte bodemniveaus in de top van diverse afzettingen (veen en klei). Uit het booronderzoek bleek echter al dat deze verwachting naar laag bijgesteld kon worden, omdat geschikte bewoningsniveaus niet waren aangetroffen in de boringen; het gebied was te nat om te bewonen. Op basis van historische kaarten en de in puin gestaakte boring 6 gold een hoge verwachting voor restanten uit de Late-Middeleeuwen - Nieuwe tijd, maar tijdens het proefsleuvenonderzoek is enkel vondstmateriaal aangetroffen uit deze periode in het toemaakdek en heeft geen duidelijke archeologische context. De vraagstelling in het Programma van Eisen voor onderhavig onderzoek luidt: Zijn binnen de grenzen van de voorgenomen bodemingrepen in het plangebied archeologische resten aanwezig en wat is de aard, omvang, datering, kwaliteit en behoudenswaardigheid van deze (eventuele) vindplaats(en)? Kort gezegd is het antwoord hierop dat in het plangebied geen sprake is van een behoudenswaardige archeologische vindplaats. Het selectieadvies betreft het vervolgtraject, bestaande uit (1) het vrijgeven van het plangebied; (2) het behoud (fysiek beschermen); of (3) opgraven. Het selectieadvies wordt voorgelegd aan de bevoegde overheid, die uiteindelijk een selectiebesluit moet nemen. Op basis van de resultaten van het proefsleuvenonderzoek is geen sprake van behoudenswaardige archeologische restanten in het plangebied. Wij adviseren dan ook om het plangebied vrij te geven voor verdere ontwikkeling. Tot slot wordt vermeld dat de initiatiefnemer bij het aantreffen van archeologische waarden in het plangebied de bevoegde overheid moet inlichten volgens de Erfgoedwet.