De onderzoekslocatie ligt in de bebouwde kom van Kronenberg, naast dekzandruggen en een (beek)dal. Door de verwachte ligging op hoge enkeerdgronden heeft de onderzoekslocatie een hoge archeologische trefkans op resten en/of sporen uit de periode Laat-Paleolithicum - Nieuwe Tijd. Dit wordt bevestigd door vondsten uit de omgeving. Tussen 1832 en 1926 was de onderzoekslocatie in gebruik als bouwland, en onbebouwd. Tussen 1926 en 1936 is een deel van de onderzoekslocatie bebouwd. Tijdens het veldonderzoek is zwak siltig zand aangetroffen. Dit is dekzand, Formatie van Boxtel, Laagpakket van Wierden. Tijdens het veldonderzoek zijn voornamelijk verstoorde bodemprofielen aangetroffen. De verstoring is in bijna alle gevallen dieper dan 1 m -mv (met een maximale diepte van 220 cm –mv). In slechts een boring is een intact bodemprofiel aangetroffen; een begraven beekeerdgrond. Hoge enkeerdgronden zijn in het onderzoeksgebied niet aangetroffen.Gezien de omvang en diepte van de aangetroffen verstoringen kan worden geconcludeerd dat de hoge archeologische trefkans voor het onderzoeksgebied niet meer van kracht is.

Issued: 2010-02-11