IDDS Archeologie heeft op 12 oktober 2023 een Inventariserend Veldonderzoek d.m.v. proefsleuven, uitgevoerd aan de Westerweg 389 in Heiloo, gemeente Heiloo. De aanleiding voor dit onderzoek is de geplande herinrichting van het plangebied. De huidige bebouwing wordt gesloopt en er wordt nieuwbouw gerealiseerd in de vorm van een appartementencomplex. Het pand wordt niet onderkelderd. De funderingen zullen bestaan uit balken op palen. Op basis van het beknopte bureauonderzoek geldt voor het plangebied een hoge verwachting op het aantreffen van sporen en resten van bewoning en landbouw uit de periode Bronstijd-Vroege Middeleeuwen en een middelhoge verwachting op het aantreffen van sporen en resten van bewoning uit de Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. Naar verwachting is in het plangebied sprake van twee archeologische niveaus. Het eerste niveau bevat mogelijk resten uit de Middeleeuwen en Nieuwe tijd. Het niveau bevindt zich onder de verstoorde/opgebrachte bovenlaag, in de top van het duinzand, op ca. 0,6 à 0,8 m -mv. Op het tweede niveau worden resten uit de prehistorie verwacht, direct onder het humeuze niveau dat op 0,2 en 0,3 m NAP is waargenomen. Ten opzichte van het maaiveld is dat een diepte van ongeveer 0,7 à 1,1 m -mv (parkeerplaats) dan wel 1,3 à 1,6 m -mv (tuin, oprit). Sporen en vondsten kunnen zijn aangetast door plantbedden uit de Nieuwe tijd en door de realisatie van bebouwing aan het begin van de 21e eeuw. Het doel van het Inventariserend Veldonderzoek d.m.v. proefsleuven is het aanvullen en toetsen van de gespecificeerde archeologische verwachting, zoals geformuleerd in dit PvE. Aan de hand van het veldonderzoek wordt informatie verkregen omtrent de aanwezige archeologische waarden (aard, omvang, datering, gaafheid, conservering en inhoudelijke kwaliteit). Vervolgens wordt een waardering van de archeologische waarden in het plangebied opgesteld. Het veldonderzoek kon niet conform het PvE worden uitgevoerd. Redenen hiervoor waren de beperkte toegankelijkheid van de zones die vooraf als toegankelijk waren aangemerkt en de afwijking in bodemopbouw, waardoor het noordelijke noordelijke deel van het terrein een lage verwachting krijgt. In overleg met de archeologisch adviseur van het bevoegd gezag is daarom een aangepaste werkwijze afgestemd. WP1 in het zuiden is kleiner omdat de doorgang van auto’s mogelijk moest blijven op de oprit. Hier is circa een derde opgegraven. In het zuiden is een gedempte sloot aanwezig (S1). In het noorden is een schuine paalkuil aangetroffen die uit de Late Nieuwe tijd dateert. In de overige delen van de werkput zijn de verwachte moesbedden (S2) uit de Nieuwe tijd aanwezig. De graafwerkzaamheden voor de aanleg van deze moesbedden reikten soms tot in het onderliggende humeuze laagje, waarop vlak 2 is gebaseerd.
In het noorden van het plangebied ligt het niveau van vlak 2 in WP2 onder een veenlaag en ruim een meter dieper dan in het zuiden. Tot en met de top van het strandzand is de ondergrond volledig verstoord. In het zuiden van WP2 is vlak 1 ook volledig verstoord en binnen -0,2 m NAP geen humeus niveau aangetroffen. In de extra aangelegde kijkgaten WP3 en WP4 is een vlak van circa 2 m bij 2 m onderzocht. In WP3 is binnen de onderzoeksdiepte van -0,4 m NAP geen humeus niveau aangetroffen. In WP4, langs de Westerweg, is het humeuze niveau wel aangetroffen, namelijk op 0,1 m NAP. Dit was echter in driekwart van de werkput verstoord. Geconcludeerd mag worden dat op basis van de verstoringen het niveau van vlak 1 geen vindplaats bevat. Voor vlak 2 geldt dat op basis van de lage landschappelijke ligging het midden en noordwestelijke deel een lage verwachting heeft en het zuidoostelijke deel een hoge verwachting. Uitsluitend voor het deel met een hoge verwachting wordt vervolgonderzoek geadviseerd indien dit niveau wordt verstoord.