In opdracht van Gemeente Beuningen heeft BAAC tussen 30 mei en 15 juni een aanvullend proefsleuvenonderzoek uitgevoerd in het plangebied Hoge Woerd, te Ewijk (Gemeente Beuningen). Dit onderzoek is een aanvulling op proefsleuven van RAAP uit 2018. Het doel van deze aanvullende sleuven is: 1 Een verkenning van eventuele diepere en oudere niveaus; 2 Het beter begrenzen van de huidige vindplaatsen, door de dekkings graad van proefsleuven te verhogen.Er zijn slechts enkele archeologische indicatoren aangetroffen op een dieper niveau (vlak 3). Deze indicatoren zijn allen aangetroffen in het noorden. De diepteligging hiervan is fors (soms meer dan 2 m – mv) en gesitueerd in een geul. Het gaat om niet meer dan een botfragment, hoefindrukken en enkele houtskoolspikkels. Meer antropogene vondsten en sporen ontbreken. Ook vlak 2 heeft geen archeologische resultaten opgeleverd. In het zuiden ligt vlak 2 niet diep onder het eerste vlak. In veel gevallen is hier aangelegd op de top van de kronkelwaard. Soms zijn oude terrasafzettingen aangesneden. In de geulen die zijn aangetroffen in het noordelijke deelgebied splitsen de niveaus uit elkaar.Op de hogere delen zijn de niveaus aan elkaar gelijk. Hier is dus sprake van een palimpsest. Alleen post-Romeinse sporen zijn vanaf een hoger niveau ingegraven. Omdat dit middeleeuwse niveau meestal is opgenomen in de bouwvoor, en omdat deze bouwvoor vaak net boven het vlak ligt of soms zelfs het Romeinse loopniveau aansnijdt, worden ook de middeleeuwse sporen in hetzelfde sporenvlak verwacht.Met dit onderzoek zijn de sporen van de nederzetting uit de late prehistorie en/of Romeinse tijd beter begrensd (vlak 1). Er zijn veel nederzettingssporen aangetroffen in het noordelijke deel van het terrein. Het gaat om grote sporenclusters die zich uitsluitend op de hogere delen concentreren. Ten noorden van deze hogere ruggen ligt een lager gelegen restgeul. In deze zone zijn voornamelijk perifere sporen te vinden, zoals kuilen en een waterput. Aan de zuidzijde lijkt de vindplaats abrupter op te houden, op een greppel na. Er is een inheems Romeins grafveld aangesneden waar deze niet meer werd verwacht. Een vijftal graven is aangetroffen in het zuidelijke deel van het onderzoeksgebied, ca. 50 m ten noordwesten van een sleuf waar in 2018 door RAAP al enkele Romeinse graven zijn aangetroffen. Door de destijds lage dichtheid aan proefsleuven is het grafveld toen niet goed begrensd.Er is een inhumatiegraf uit de midden ijzertijd opgegraven, in het noordelijke deel van het onderzoeksgebied waar deze niet werd verwacht. Het graf is net buiten een grafveldareaal van onderzoeksfase 1 aangetroffen, dat op basis van de proefsleuven uit 2018 als Merovingisch grafveld is geïnterpreteerd. Het gaat om een deels bewaard inhumatiegraf. De slechte staat komt door de hoge ligging en akkerbouw op het terrein. De botten zijn fors aangeploegd, maar de fragmenten zijn niet vergaan. Daardoor kon een groot deel van het graf nog goed geborgen worden en was voldoende collageen over voor een 14C datering.Concluderend kan gesteld worden dat het aanvullende onderzoek heeft geresulteerd in een betere begrenzing van de vindplaatsen in het noorden (bewoning en begraving uit de late prehistorie en Romeinse tijd) en het zuiden (grafveld, Romeinse tijd) van het terrein. Daardoor kan een meer berekend advies opgesteld worden voor de behoudenswaardigheid van de aanwezige vindplaatsen en kan de ontwikkeling van het terrein nauwkeuriger gepland worden. Er zijn geen aanwijzingen voor behoudenswaardige vindplaatsen op diepere niveaus, zoals in de nabijgelegen vindplaatsen van de Keizershoeve.