In opdracht van de provincie Gelderland heeft RAAP een archeologische opgraving en archeologische begeleiding uitgevoerd in het kader van het project ?Nijmegen-Museum Kam? in de gemeente Nijmegen. De opgraving vond plaats in februari-april 2021 en de archeologische begeleiding in september 2021. Het voornaamste doel van het onderzoek was het veiligstellen van de wetenschappelijke informatie (behoud ex situ). Rond het museumgebouw zijn zes kleine werkputten met een totaal oppervlak van 360 m2 onderzocht. Het overgrote deel van de resten dateert uit de Romeinse tijd en wordt in hoofdzaak aan twee vindplaatsen toegeschreven: het grafveld op de Hunerberg (circa 19 voor - 80/90 na Chr.) en de canabae legionis (circa 75/80 - 125/130 na Chr.). Ondanks bodemverstoringen als gevolg van intensieve graverijen naar oudheden rond 1904, heeft het onderzoek acht afzonderlijke funeraire sporen opgeleverd. Hieronder zijn drie intacte urnbegravingen -waaronder een bovengemiddeld rijk graf met twaalf complete stukken aardewerk - een cenotaaf of offerkuil en twee graven uit de Flavische periode (69-96 na Chr.) met veel schoenspijkers: een brandrestengraf en een bustum. Busta - graven waarbij de brandstapel direct boven de grafkuil werd opgericht - zijn slechts eenmaal eerder gevonden in dit grafveld en worden doorgaans met militairen geassocieerd. Vermoed mag worden dat in de Flavische graven bewoners van het legioenskamp zijn bijgezet in een periode voordat de canabae legionis werd uitgebreid tot deze locatie. Tegen de verwachting zijn in de zuidwestelijke helft van het plangebied geen graven gevonden. Dit betekent dat het grafveld aan die zijde kleiner is. Een greppel waarvan vooraf verwacht werd dat deze het grafveld zou begrenzen, blijkt veel jonger te zijn dan de begraafplaats en mogelijk zelfs jonger dan de canabae. Tussen de sporen van de canabae zijn, naast een serie kuilen en een enkele greppel, resten herkend van vier of vijf in hout opgetrokken gebouwen. De meeste complete plattegrond is smal-rechthoekig met een complexe binnenindeling die in twee fasen tot stand is gekomen, en mogelijk voorzien van een smalle porticus aan minstens drie zijden. In of rond een aantal gebouwen schijnt metaal bewerkt te zijn: hier zijn ruimtelijk gescheiden concentraties bewerkingsafval van ijzer, lood en koper gevonden. De andere gebouwen hebben een gelijke of met de completere plattegrond vergelijkbare richting. Deze oriëntatie is ook bekend van enkele gebouwplattegronden uit de opgravingen aan de oostkant van de Museum Kamstraat. Waarschijnlijk waren al deze min of meer gelijk uitgelijnde gebouwen gericht op de meest zuidelijke van drie wegen die vanuit de westpoort van het fort van het Tiende Legioen naar het westen liepen. Een eigenaardigheid is dat dit bebouwingsblok onderbroken werd door een strook met een andere gebouworiëntatie. Daarin lijken de huizen gericht te zijn op een veel ouder topografisch element, namelijk de resten van de dubbele gracht en wal aan de westkant van het legerkamp uit de tijd van keizer Augustus (19-16/12 voor Chr.). Vermoedelijk lagen deze gebouwen in werkelijkheid langs een weg die over een restant van de verdedigingswal liep en weinig sporen heeft achtergelaten. De vier of vijf nieuw opgegraven gebouwen dateren globaal uit de Flavische tijd, maar er zijn aanwijzingen - onder meer dat een ervan het bustumgraf snijdt - dat ze in elk geval deels pas laat in die periode zijn opgetrokken. Ook zijn er voorzichtige aanwijzingen dat ze bestaan hebben tot na 100 na Chr. Bijzondere vondsten zijn onder meer een graffito op terra sigillata die lijkt te verwijzen naar de plaats Colonia Flavia Pacis Deultensium in Thracië, een hoofd van een bronzen beeldje dat een bebaarde Mercurius voorstelt, een fragment van een groot bronzen beeld, een tinnen greep van een mesje om schrijfveren aan te scherpen, met een afbeelding van Minerva (de godin van de wijsheid) en een stierenkop, en een glazen roerstaafje.