Het plangebied ligt op twee geomorfologische eenheden. De noordelijke helft van het plangebied ligt op een Terrasrest-plateau bedekt met löss. De zuidelijke helft ligt op de rand van een Afbraakwand welke al dan niet is bedekt door löss. Binnen het plangebied ligt het maaiveld ten hoogte van het terrasrestplateau op circa 162,2 meter +NAP en bij de Afbraakwand op circa 157,0 meter +NAP. Ten oosten van het plangebied liggen twee droogdalen. Voor de ligging op een hoger gelegen plateau langs een waterloop wordt een hoge verwachting voor vindplaatsen uit het paleolithicum en mesolithicum aan het plangebied toegekend. Vanaf het neolithicum waren de eerdere waterlopen die vanaf de terrasrest-plateaus naar de lager gelegen gebieden liepen drooggevallen. In de latere prehistorie zal het plangebied daarom niet direct aantrekkelijk zijn geweest voor bewoning. Pas vanaf de Romeinse tijd neemt de bewoning in de omgeving van het plangebied weer toe. In de omgeving van het plangebied liep de Romeinse weg Via Belgica. Langs deze weg zijn meerdere Romeinse vondsten bekend. Op basis van de beschikbare gegevens geldt er voor het plangebied een lage tot middelhoge verwachting op archeologische vindplaatsen uit de periode van het neolithicum tot de ijzertijd. Voor vindplaatsen uit de Romeinse tijd geldt een hoge verwachting. Het plangebied ligt aan de Eijkhagenlaan. Deze straat is in de tweede helft van de 20e eeuw aangelegd. Ten zuiden van het plangebied ligt het Eikenbosch, welke al is weergegeven op de Tranchotkaart 1803-1820 en het kadastraal minuutplan (1811- 1832). Het plangebied is op de historische kaarten tot circa 1950 onbebouwd en in gebruik als bouwland. Het huidige schoolgebouw dateert uit 1974, met een uitbreiding uit 2012. Vanwege de historische ligging midden in bouwlanden geldt voor het plangebied een lage verwachting voor de periode middeleeuwen en nieuwe tijd. Op basis van het uitgevoerd verkennend veldonderzoek middels boringen kan worden gesteld dat het plangebied ligt op de overgang van een terrasrest-plateau naar een afbraakwand. De terrasafzettingen in het noordelijk deel van het plangebied worden afgedekt door een dik pakket löss en in het zuidelijk deel door colluvium. Zowel in de löss, colluvium als terrasafzettingen is geen bodemvorming waargenomen. In het zuidelijk deel van het plangebied is de bodem verstoord. In dit deel van het plangebied is het archeologische niveau niet meer intact en worden er geen archeologische resten meer verwacht omdat de bodem reeds (diep) is afgegraven en/of aangereikt door (bodem)materiaal van elders. De bovenstaande argumenten zijn aanleiding om de archeologische verwachtingswaarde naar laag bij te stellen en het archeologisch onderzochte gedeelte van het plangebied archeologisch vrij te geven. De AMZ-cyclus voor het plangebied kan derhalve beëindigd worden. Verder archeologisch onderzoek wordt niet noodzakelijk geacht.