De opdrachtgever heeft in het plangebied in 2021 de bestaande woningen vervangen door nieuwbouw. In het kader van de aanvraag omgevingsvergunning werd in 2021 een bureau- en booronderzoek in het plangebied uitgevoerd. Hieruit kwam een hoge archeologische verwachting naar voren vanaf 0,25 m beneden maaiveld voor de Middeleeuwen en Nieuwe Tijd. Op basis van de resultaten van dit vooronderzoek en de aard van de geplande werkzaamheden heeft de Gemeente Borsele bepaald dat de afgravingen binnen het plangebied onder Archeologische Begeleiding (Opgraving – variant Archeologische Begeleiding) moesten worden uitgevoerd. Het doel van de Archeologische Begeleiding was het in kaart brengen van de aanwezige archeologische waarden in het onderzoeksgebied en het ex-situ veiligstellen (documenteren van gegevens en veiligstellen van vondsten en monsters) van deze resten die bij de graafwerkzaamheden zouden worden verstoord en die van belang zijn voor de kennisvorming over het verleden.Tijdens de archeologische begeleiding is een vindplaats uit de Volle Middeleeuwen (Vroege Middeleeuwen D – Late Middeleeuwen A) en een vindplaats uit de Late Middeleeuwen B aan het licht gekomen.De vindplaats uit de Volle Middeleeuwen omvat een aantal ophooglagen en een cluster parallel aan de Disselweg lopende greppels met veel vondstmateriaal, daterend uit de periode voorafgaand aan en/of omstreeks de bedijking van de polder de Brede Watering bewesten Yerseke. De datering van het aardewerk en twee 14C-dateringen uit deze vroege contexten zijn redelijk met elkaar in lijn. Het vondstmateriaal omvat voornamelijk bewoningsafval. Waarschijnlijk bevond zich in de onmiddellijke nabijheid een erf.De vindplaats uit de Late Middeleeuwen omvat een noordwest-zuidoost georiënteerde gracht, een dierenbegraving en een aantal ophoog-/meng-/puinlagen. Zowel in deze lagen als in de grachtvullingen zijn aanwijzingen (o.a. misbaksels) gevonden voor nabije baksteenproductie. Dat er in de omgeving van ’s-Heer Abtskerke bakstenen werden geproduceerd in veldovens, was bekend. Ook is hergebruikt Romeins bouwmateriaal aangetroffen, waaronder blokken natuursteen. Op basis van het vondstmateriaal valt de gracht in de 14de eeuw, mogelijk doorlopend tot in de 15de eeuw, te dateren. Uit het archeobotanisch onderzoek op enkele grachtvullingen blijkt een belangrijke rol voor de vlasteelt. Ook lijkt het erop dat de gracht (zwak)brak water bevatte, hetgeen impliceert dat de gracht in verbinding stond met andere watergangen. Wellicht stond de gracht in verbinding met de schuitvaart. Van de gracht is een deel nog in situ bewaard.