In 2012 heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in opdracht van Stichting het Limburgs Landschap een archeologische begeleiding uitgevoerd in plangebied de Borg te Baexem in de gemeente Leudal. De werkzaamheden bestonden voornamelijk uit het saneren en herstel van de oude kasteelgracht gepland ten behoeve van het beleefbaar maken van cultuurhistorische kwaliteit van het plangebied en het creëren van een biotoop voor onder andere waterfauna. Om tijdens de hiermee gepaard gaande graafwerken geen archeologische informatie verloren te laten gaan, werd door de gemeente een archeologisch onderzoek noodzakelijk geacht.Uit het resultaten van de archeologische begeleiding blijkt dat de gracht een breedte kent die varieert tussen 12 en 14 m. De gracht heeft een diepte van circa 1,50 m -Mv (circa 23,30 m +NAP). De gracht heeft oorspronkelijk in verbinding gestaan met de Haelensche Beek.Op vele plaatsen was de gracht tot aan de bodem gevuld met recent puin en afval. De natuurlijke bodem van de gracht bestaat uit zand dat tijdens het Pleistoceen en het vroeg Holoceen is afgezet door de Maas. Op de bodem van de westelijke gracht zijn twee houten constructies aangetroffen. Wellicht betreft het de restanten van twee bruggen die het binnenterrein in westelijk richting ontsloten. De resten bestonden uit aangepunte eikenhouten palen die het bovendek van een smalle brug moesten dragen. De palen bevatten te weinig jaarringen, waardoor een exacte datering door middel van dendrochronologische onderzoek niet mogelijk was. Om toch een indruk te krijgen van de ouderdom van de bruggen is van elke constructie een monster genomen voor 14C-onder zoek. Helaas heeft deze ouderdomsbepaling slechts een globale datering van de bruggen opgeleverd. De meeste zuidelijke brug blijkt de oudste te zijn en moet op de overgang van Late Middeleeuwen naar de Nieuwe tijd gedateerd worden. De 14C-datering van de meest noordelijke constructie valt in de Nieuwe tijd.