In opdracht van BWZ Ingenieurs heeft BAAC in 2019 een opgraving uitgevoerd in plangebied Duitse Weistraat te Kerkdriel, gemeente Maasdriel. Doel van het onderzoek was het ex situ behouden van het archeologisch erfgoed en zoveel mogelijk kennis te vergaren over de in het plangebied aanwezige vindplaats(en).De opgravingslocatie bevindt zich op een afstand van ruim 2 km van een binnenbocht van de Maas. Het gaat om een van nature iets hoger gelegen terrein binnen een laaggelegen weidegebied met het toponiem ‘de Asberg’.In het verleden lag hier een motteburcht, bestaand uit een motteheuvel, die de hoofdburcht vormde, en een voorburcht. Tijdens het onderzoek zijn de voorburcht en een deel van de grachten opgegraven.De aanleg van de voorburcht bestond uit het opwerpen van een aarden plateau. De vierkante voorburcht had afmetingen van 46 x 48 m, ofwel een oppervlak van 2063 m2. Zowel de hoofd- als voorburcht waren omringd door ruim 10 m brede en 2 m diepe grachten, die met elkaar in verbinding stonden. In totaal werd 325 m gracht aangelegd, waarmee circa 5200 m3 grond werd verplaatst. Hiermee konde een groot deel van de motteheuvel en het plateau van de voorburcht worden aangelegd, hoewel waarschijnlijk ook grond van elders moest worden aangevoerd. In de gracht naar de voorburcht werden de resten van een houten brug aangetroffen. Van een brug naar de hoofdburcht is mogelijk ook een paal teruggevonden. In de gracht rond de voorburcht werden verder nog twee palen aangetroffen, die geïnterpreteerd worden als aanlegsteiger. Afgaande op de datering van het vondstmateriaal werd de motte kort voor 1300 aangelegd.In het noordoosten van de voorburcht werden erg ondiepe grondsporen aangetroffen van een mogelijke palissade. Op de voorburcht werden tevens paalkuilen van een gebouw, een hooiberg en een spieker aangetroffen. Het aantal structuren en grondsporen is niet groot en wijst op een korte bewoningsfase. Het relatief geringe aantal vondsten op de voorburcht en in de gracht lijkt eveneens te wijzen op een korte bewoningsfase. Op basis van het daterend het vondstmateriaal lijkt de motte te zijn gebruikt vanaf het eind van de 13e tot in het begin van de 14e eeuw.Tijdens de opgraving werden diverse vondsten aangetroffen van hout, metaal aardewerk en bot, deels wijzend op bewoners van een hogere sociale status. Het aardewerk, gevonden in de gracht, bestaat uit een grote component geïmporteerd schenk- en drinkgerei, wijzend op de aanwezigheid van een relatief grote groep mensen; gezien de context vermoedelijk soldaten. Maar wapens die wijzen op oorlogsvoering ontbreken vrijwel geheel, waardoor de indruk bestaat dat ter plekke van de burcht nooit strijd is geleverd.Diverse historische bronnen maken melding van een burcht bij Kerkdriel/ Velddriel in de periode 1286-1289. Deze versterking is destijds opgericht in opdracht van hertog Jan I van Brabant tijdens een oorlog met de graaf van Gelre. In 1289 werd een vredesverdrag gesloten, waarvan ontmanteling van de burcht deel uitmaakte. Gezien de locatie en de datering van de motte is het waarschijnlijk dat dit de betreffende burcht uit de historische bronnen is. Benadrukt dient te worden dat de locatie ook ná 1300, tot in het begin van de 14e eeuw bewoond is gebleven. De uit historische bronnen bekende ontmanteling van de motte in 1289 is klaarblijkelijk niet onmiddellijk doorgevoerd.Bij het verlaten van de burcht waren de grachten al grotendeels dichtgeslibd, maar bleven eeuwenlang zichtbaar in het landschap als 50 cm lager gelegen delen. Het plateau van de voorburcht was tot voor kort herkenbaar als een kleine verhoging. De motteheuvel was tot aan de Tweede Wereldoorlog nog metershoog aanwezig.