ADC ArcheoProjecten heeft een Inventariserend Veldonderzoek (IVO) in de vorm van proefsleuven uitgevoerd voor het plangebied Tricht-Randweg, gemeente West Betuwe.De aanleiding is de aanleg van een noordelijke randweg rond Tricht met een onderdoorgang onder het spoor. De plangebieden liggen ten noorden van de bebouwing van het dorp Tricht, aan beide zijden van de spoorlijn Utrecht-Den Bosch.De verwachtingen die op grond van het vooronderzoek zijn gesteld, kunnen op basis van het huidige onderzoek deels worden bevestigd. Binnen het plangebied waren resten aanwezig die horen bij de nederzetting die is aangetroffen op de naastgelegen vindplaats Tricht-Spooromgeving.Van het “oerbos” uit het Midden-Neolithicum was nog één boomkuil aanwezig ten westen van de spoorlijn. De staakjes komen zowel ten westen als ten oosten van de nederzetting nog voor.Tijdens het IVO-P zijn geen resten van huisplaatsen zoals paalkuilen en kuilen gevonden. De vindplaats Tricht-Spooromgeving is daardoor in oostelijke en westelijke richting nu vrij goed begrensd. Het is wel mogelijk dat het nederzettingsterrein nog verder doorloopt richting het noorden en/of zuiden.In de ondergrond van het plangebied zijn twee fasen crevasse-afzettingen van de Schaik stroomrug aanwezig. In de top van beide afzettingen heeft zich een vegetatiehorizont gevormd. De westelijke rand van de afzettingen van de laatste fase bevond zich in werkput 1. Ten westen daarvan strekte zich een komgebied uit. In werkput 2 waren nog wel afzettingen uit deze fase aanwezig, maar deze zijn niet zo zandig (en hooggelegen) als ter plaatse van de neolithische bewoning tussen de twee werkputten van het onderhavige onderzoek in.Uit de opgravingsgegevens van deze neolithische bewoning blijkt dat de oudste crevasseafzettingen zijn gevormd in het Midden-Neolithicum, rond 3600 v. Chr. Door deze plotselinge sedimentatie is het broekbos dat voorafgaand aan de crevassevorming in dat plangebied groeide afgestorven. De boomstammen zijn grotendeels weggerot, maar de begraven onderkanten van de stammen en het wortelhout is bewaard gebleven onder het nieuwe grondwaterniveau.De exacte ouderdom van de jongere crevasse-afzettingen is onbekend. De afzettingen dateren in ieder geval vóór 2200 v. Chr. Aan het eind van het Laat-Neolithicum, tussen ca. 2200 en 2000 v.Chr., vindt namelijk bewoning plaats op deze hoge rug tussen de werkputten 1 en 2. In de Bronstijd lagen de jongste crevasse-afzettingen nog aan het oppervlak, gezien de vondst van één enkele kuil uit die periode bij de neolithische vindplaats. Pas vanaf de Late Ijzertijd wordt het oude loopoppervlak afgedekt met oeverafzettingen van de Linge. Deze afzettingen zijn nagenoeg nonerosief op de vegetatiehorizont van de bovenste crevasse afgezet.