Het archeologische onderzoek in De Zemelen heeft aangetoond dat de bewoning zich hier over een langere periode uitstrekt dan tot nu toe werd aangenomen. De opgraving aan de westzijde van het archeologische monument heeft uitgewezen dat dit gedeelte van het terrein reeds vanaf de vroege IJzertijd tot in de (midden-)Romeinse tijd in gebruik was. De opgraving maakte voorts duidelijk dat de ondergrond op een aantal plaatsen tot op een diepte van ca. 2 m onder het maaiveld is verstoord door de bouw van een stal. Alleen de dieper gelegen sporen zijn hier bewaard gebleven. Op de onbebouwde delen zijn de grondsporen over het algemeen goed geconserveerd. Ook het vondstmateriaal is goed geconserveerd.De bewoning op het terrein concentreerde zich op een stroomrug aan de zuidzijde van een rivierbedding. Deze bedding was in de eerste fase van bewoning waarschijnlijk nog watervoerend, maar raakte vrij snel daarna opgevuld met riviersediment.Vervolgens werd ook dit gedeelte van het terrein in gebruik genomen. Aanwijzing hiervoor is het feit dat verschillende greppels in de vulling van de verlande bedding zijn ingegraven. De aard van de bewoning is moeilijk vast te stellen, aangezien slechts een klein gedeelte van de vindplaats is onderzocht. Op de stroomrug bevinden zich vooral paalgaten, maar ook enkele kuilen. Het grootste deel van de paalgaten maakt deel uit van een palenzwerm-nederzetting uit de midden-/late IJzertijd. Hierin konden geen gebouwplattegronden worden herkend.De jongste sporen aan de westzijde van De Zemelen dateren uit de 1e-2e eeuw n.Chr.Mogelijk verschoof de bewoning in de midden-Romeinse tijd naar een ander deel van het terrein. Op een perceel aan de oostzijde van De Zemelen zijn grote hoeveelheden Romeins bouwpuin verzameld. De samenstelling van het vondstmateriaal doet vermoeden dat zich op dit gedeelte van het terrein de resten bevinden van een stenen bouwwerk uit de Romeinse periode. Er is nog geen onderzoek verricht naar de vermoedelijke Romeinse villa. Er zijn wel enkele boringen verricht. Deze wijzen er op dat er in de bodem nog muurresten aanwezig zijn.Waarschijnlijk was dit gedeelte van De Zemelen ook al in de periode daarvoor in gebruik. Op de akker is een groot aantal scherven uit de IJzertijd gevonden, alsmede een Keltische munt.Ook in de laat-Romeinse tijd en vroege Middeleeuwen was het terrein in gebruik. Met name de 4e en 5e eeuw zijn duidelijk in het vondstmateriaal vertegenwoordigd. De jongste vondsten dateren uit de Karolingische tijd. Waarschijnlijk brak de bewoning na deze periode af. De boerderij De Zemelen dateert uit de 18e eeuw.
