In opdracht van de gemeente Bronckhorst heeft Archol bv een opgraving uitgevoerd in het plangebied Winkelskamp Oost te Hengelo. Aanleiding voor het onderzoek waren de nieuwbouwplannen van de gemeente. Uit het archeologisch vooronderzoek bleek dat in het plangebied drie archeologische vindplaatsen aanwezig waren met sporen uit de bronstijd/ ijzertijd en middeleeuwen. De geplande bouwwerkzaamheden zouden de archeologische resten aantasten. De gemeente heeft daarom besloten de vindplaatsen te laten opgraven, met als doel het documenteren van de gegevens en het veiligstellen van het materiaal van de vindplaatsen. Het onderzoek heeft gefaseerd plaatsgevonden. In eerste instantie zijn de verwachte vindplaatsen in het oostelijke deel opgegraven. Hierbij bleek dat één van de vindplaatsen groter was dan vooraf verwacht en dat de sporen verder richting het westen doorliepen. Om de vindplaatsen beter te begrenzen zijn tijdens een tweede onderzoeksfase extra putten gegraven en zijn enkele proefsleuven aangelegd in het westelijk deel van het terrein. Hierbij werden sporen van een grafveld aangetroffen, dat vervolgens in een derde onderzoeksfase ook opgegraven is.Bij het archeologisch onderzoek zijn verschillende archeologische vindplaatsen, uit verschillende perioden onderzocht. De oudste vondsten die zijn aangetroffen, betreffen enkele vuursteenartefacten uit het mesolithicum. De eerste concrete sporen van bewoning dateren uit de tweede helft van de midden- of de late bronstijd. Uit deze periode is een erf met ondermeer twee huisplattegronden aangetroffen. De plattegronden zijn niet even oud; waarschijnlijk volgen ze elkaar op. Ook uit de vroege ijzertijd is een enkel erf gevonden. Na de vroege ijzertijd zijn er tot het eind van de pre- en protohistorie geen aanwijzingen meer voor bewoning van het terrein. Wel is er in het plangebied van de vroege tot de late ijzertijd een grafveld in gebruik geweest. Zowel dit grafveld als de bewoning in de brons- en ijzertijd bevonden zich op de landschappelijk meest hoog gelegen delen van het terrein, op een dekzandplateau.Nadat het gebied in de loop van de ijzertijd verlaten is, werd het in de loop van de middeleeuwen, rond 800-850 opnieuw bewoond. Deze bewoning bevond zich niet meer, zoals in de eerdere perioden, op de hogere delen, maar op de oostelijke flank van het dekzandplateau. Gedurende de volle- of late middeleeuwen vindt opnieuw een verschuiving plaats, nog verder richting de laaggelegen dekzandvlakte. Het erf dat uit deze laatste periode aangesneden is, bevindt zich deels buiten de grenzen van het plangebied, waardoor de inrichting van de nederzetting in deze periode niet goed onderzocht kon worden.