Op basis van het bureauonderzoek is vastgesteld dat het plangebied in het een voormalig veenmoeras ligt. Vermoedelijk vormde het plangebied tot in de Late Middeleeuwen geen geschikte locatie voor bewoning. In de omgeving van het plangebied zijn ook geen aanwijzingen gevonden van archeologische resten uit de prehistorie tot het begin van de Middeleeuwen. Op basis hiervan heeft het plangebied een lage verwachting voor de periode Laat-Paleolithicum – Vroege Middeleeuwen. In de Late Middeleeuwen ontstond de historische kern van Zaandam, langs de Zaan. Deze bewoning vond onder andere plaats langs de Hogendijk. Het plangebied bevond zich in deze periode verder ten westen van deze dijk en was vermoedelijk in gebruik als weiland. Op basis hiervan is de verwachting op archeologische resten uit de Late Middeleeuwen en Vroege Nieuwe Tijd eveneens laag. Op basis van archeologische vondsten en historische kaarten blijkt dat de bewoning langs de Rozengracht pas in de tweede helft van de 17e eeuw ontstond. Historische kaarten laten zien dat het plangebied in ieder geval sinds 1811-1832 gedeeltelijk bebouwd is geweest. Het plangebied valt binnen het AMK-terrein van de binnenstad van Zaandam. Op basis hiervan heeft het plangebied een hoge verwachtingswaarde voor de periode 17e -19e eeuw (Midden tot Late Nieuwe Tijd).