Archeologisch onderzoeksbureau IDDS Archeologie heeft van 27 augustus tot 5 september 2019 een Archeologische Opgraving uitgevoerd aan de Weverskade 118 in Maassluis, gemeente Maassluis. De aanleiding voor dit onderzoek is de sloop van de boerderij Weverskade 118. Dit is nodig, omdat de gemeente Maassluis op deze locatie een ontsluitingsweg wil realiseren. Deze historische boerderij is voorafgaand aan het onderzoek, in augustus 2019, bovengronds gesloopt.De doelstelling van een Archeologische Opgraving is het documenteren van gegevens en het veiligstellen van materiaal van vindplaatsen om daarmee informatie te behouden die van belang is voor de kennisvorming over het verleden. De doelstelling is tevens het koppelen van het reeds uitgevoerde bouwhistorische onderzoek aan de archeologische gegevens. De vraagstelling is gericht op het inzicht verschaffen in de archeologische relicten in het plangebied.Het plangebied is waarschijnlijk in de Late Middeleeuwen in gebruik genomen. Uit deze periode is aardewerk in een greppel en aantal (mest)kuilen aangetroffen. Ook dateren twee ingegraven (muizen)potten in deze periode. Het is niet duidelijk of het gaat om een voorganger van het boerenerf dat staat weergegeven op de kaart uit 1578, of dat het afgebeelde boerenerf al lang in gebruik was.De kaart van Jan Jansz Potter uit 1578 geeft in ieder geval wel aan dat er vanaf het derde kwart van de 16e eeuw een boerderij stond in het plangebied. De boerderij is in het midden van de 17e eeuw uitgebreid met een zogenaamde stenen kamer aan de noordzijde van de boerderij en een zomerhuis ten oosten van de boerderij. Een stenen kamer is een half verdiepte kelder waar de melk koel kon worden gehouden. Door de grote vraag naar zuivelproducten uit de Hollandse steden kon deze uitbreiding gerealiseerd worden, net als de uitbreiding aan de stal. Om aan de vraag naar zuivel te voldoen, moest de boer meer koeien houden. Bijzonder aan de stenen kamer van de Weverskade 118 is het koelsysteem in de vloer van de kelder. Vanuit de waterput kon water onder de vloer doorstromen en afvloeien in de sloot. De melk bleef hierdoor goed gekoeld. Voor een dergelijke koelvloer zijn geen parallellen bekend uit de literatuur.In de 18e eeuw is de boerderij nog steeds in gebruik als melkveehouderij, want er wordt een karnmolenhuis aan het zomerhuis gebouwd. In dit zeskantige gebouwtje stond een rad wat aangedreven werd door een paard of hond. De karnton stond in het zomerhuis en werd aangedreven door dit rad en bijbehorende krukas.In de 19e eeuw wordt het zomerhuis aan de achterzijde uitgebreid met een varkensstal en wordt de koeienstal vergroot tot de vorm en grootte die het had tot aan de sloop in 2019