Tijdens het interview met Madelon Hooykaas is veel besproken over voorkeuren en mogelijkheden wat betreft het exposeren van video-kunstwerken en installaties. Eerst werden haar nieuwste werken uitgelicht, waarna het gesprek verder verliep richting haar samenwerkingen met Elsa Stanfield, reizende tentoonstellingen, werken die ze in Azië ontwikkelde en de invloed van boeddhisme op haar oeuvre, haar archiefkast, en de praktische zaken rondom de expositie van haar werk. Hooykaas maakt bijvoorbeeld weinig onderscheid in specifieke monitorkeuze, maar de wijze van expositie (de manier waarop een eventuele monitor in de ruimte staat bijvoorbeeld) is wel van groot belang. Verschillende opstellingen van dezelfde werken worden vergeleken, waarbij Hooykaas blijk geeft aan haar voorkeuren. Sommige werken zijn bijvoorbeeld cinematografisch en horen in een bioscoopachtige setting getoond, terwijl anderen door hun conceptuele kant gebonden zijn aan een vrijere opstelling in de ruimte, waarin de curator ook een hand kan hebben. Materiaalkeuze is daarbij wel steeds specifiek, zoals leisteen of lood. Hoe er met het bijbehorende geluid wordt omgegaan is van belang; ze gebruikt liever geen koptelefoons, maar ziet in dat dit soms onontkoombaar is. Specifieke gevallen en verschillende kunstwerken worden doorgaand belicht.