Econsultancy heeft een proefsleuvenonderzoek (IVO-P), karterende en waarderende fase, uitgevoerd ter plekke van het plangebied aan de Munnikstraat te Holtum in de gemeente Sittard-Geleen. Op de planlocatie aan de Munnikstraat is de bouw van 14 woningen voorzien en aan de Martinusstraat de bouw van 2 woningen. Hierbij zal een gebied met een oppervlakte van circa 1.850 m2 worden bebouwd (circa 35% van het totale oppervlak van het plangebied). Het archeologisch onderzoek wordt noodzakelijk geacht om te bepalen of archeologische waarden wel of niet aanwezig zijn in de ondergrond, die door de voorgenomen bodemingrepen kunnen worden aangetast/verloren kunnen gaan. Daarom is het binnen het kader van de Erfgoedwet (d.d. 1 juli 2016) verplicht voorafgaand archeologisch onderzoek uit te voeren.Gespecificeerd archeologisch verwachtingsmodel De archeologische verwachting, zoals opgesteld bij het eerder uitgevoerde vooronderzoek, is voor de perioden (Laat-)Paleolithicum tot en met de Romeinse tijd laag, en hoog voor de Middeleeuwen en Nieuwe tijd. Op basis van met name de beschikbare historische informatie worden vooral bewoningsresten (complextype: nederzetting onbepaald) en eventueel ook sporen van landgebruik uit de Middeleeuwen en Nieuwe tijd verwacht.Gevolgde onderzoeksmethode Tijdens het veldwerk was het noodzakelijk om enkele proefsleuven qua omvang aan te passen en te verplaatsen. Ten eerste moest de noordelijk gelegen proefsleuf (Werkput 1) iets naar het zuiden worden verplaatst en is de omvang aangepast naar circa 16 bij 7 meter vanwege de aanwezigheid van bomen en struikgewas langs de Martinusstraat. Verder is Werkput 2 circa 4 meter naar het noorden verplaatst vanwege de aanwezigheid van een zandbak met betonnen rand op de speelplaats van de voormalige basisschool Sint Martinus. Tot slot is één proefsleuf (Werkput 6) deels naar het noorden verplaatst buiten de contouren van het voormalige schoolgebouw. Voor deze aanpassing is gekozen, omdat tijdens het veldwerk werd vastgesteld dat ter plekke van het voormalige schoolgebouw de bodem waarschijnlijk tot in de top van de pleistocene Maasafzettingen was verstoord. Op deze locatie werden daarom geen archeologische resten meer in situ verwacht. Alle proefsleuven zijn tot in de top van de pleistocene Maasafzettingen aangelegd.Resultaten Proefsleuvenonderzoek Bij het proefsleuvenonderzoek is een bodemopbouw aangetroffen van (sub)recent opgebrachte zandpakketten op pleistocene Maasafzettingen. De (sub)recent opgebrachte zandpakketten kunnen naar alle waarschijnlijkheid in verband gebracht worden met de sloop in de jaren ’70 van de 20e eeuw van de bebouwing aan de noordzijde van het plangebied, tegen de Martinusstraat aan, en de bouw van de voormalige basisschool Sint Martinus ook in de jaren ’70 van de 20e eeuw. Beneden de (sub)recent opgebrachte zandpakketten zijn matig grof zandige pleistocene Maasafzettingen aangetroffen, waarin zich gedeeltelijk een zwakke B-horizont lijkt te hebben ontwikkeld, kenmerkend voor ooivaaggronden. Afhankelijk van het gehalte van silt of klei in de zandige Maasafzettingen kan gesproken worden van lichte tot zware zavel.In de top van de pleistocene Maasafzettingen zijn elf sporen aangetroffen. Aan de noordzijde van het plangebied bestonden deze uit een baksteenfundering, mogelijk een tweede baksteenfundering en drie kuilen. Deze sporen wijzen op bewoning aan de Martinusstraat in de Midden- en Late-Nieuwe tijd. De bewoning is mogelijk agrarisch van aard geweest, hetgeen archeologisch lijkt te worden bevestigd door de aanwezigheid van dierlijk botmateriaal (rund) in de vulling van een van de kuilen. Deze kuil zou een verstoorde dierbegraving kunnen betreffen. De tweede groep sporen in het centrale en zuidelijke deel van het plangebied duiden op de aanwezigheid van een erf en weidegrond, zoals ook afgeleid kan worden uit het historische kaartmateriaal daterend vanaf het begin van de 19e eeuw. Deze laatste sporen bestonden uit kuilen, waarschijnlijk boom- en/of plantgaten, een (sub)recente verstoring en een dierbegraving (paard). Ook deze sporen kunnen mogelijk deels in de Midden- en Late-Nieuwe tijd en deels als (sub)recent gedateerd worden.Selectieadvies Volgens de waardering op KNA, versie 4.1 (d.d. 24 mei 2018), voorgeschreven wijze krijgt de vindplaats een middelhoge waardering op zowel de fysieke als inhoudelijke kwaliteit en is niet behoudenswaardig. De middelhoge waardering is gebaseerd op het feit dat slechts weinig bewoningssporen uit de Midden- en Late-Nieuwe tijd bewaard zijn gebleven binnen het plangebied als gevolg van (sub)recente bodemverstoringen. Hierdoor scoort de vindplaats ook middelhoog op zeldzaamheid en informatiewaarde en ook vanwege het feit dat een aanzienlijke hoeveelheid historische bronnen beschikbaar is over het dorp Holtum en haar geschiedenis van ongeveer de laatste 500 à 400 jaar. Het selectieadvies is daarom dan ook om het plangebied vrij te geven voor verdere ontwikkeling en is vervolgonderzoek niet noodzakelijk.