In opdracht van de gemeente Breda, Dienst Stadsbeheer werden de grondwerkzaamheden in het kader van de aanleg van het Park Overbos te Prinsenbeek archeologisch begeleid. Het plangebied, dat gelegen is tussen de bebouwde kom van Prinsenbeek en de A16, ten zuiden van de Valdijk, was door allerlei werkzaamheden, o.a. in het kader van de aanleg van de HSLlijn, vooral oppervlakkig verstoord. Het herinrichtingsplan voorzag in de aanleg van vijvers, sloten, wandel- en fi etspaden. De bodemingrepen die hiervoor noodzakelijk waren betekenden een potentiële bedreiging voor het bodemarchief. Op basis van de achtergrondgegevens werd de archeologische waarde van het plangebied als middelhoog ingeschat. De archeologische begeleiding werd uitgevoerd conform KNA versie 3.1. Het veldwerk werd verricht tussen 11 december 2006 en 6 maart 2007 en uitgevoerd door het onderzoeks- en adviesbureau voor Bouwhistorie, Archeologie, Architectuur- en Cultuurhistorie (BAAC bv) te 's-Hertogenbosch, in samenwerking met het Bureau Cultureel Erfgoed van de gemeente Breda. Uit de achtergrondgegevens kon gedestilleerd worden dat het plangebied gelegen is op een lage dekzandrug met overgang naar een beekdal. Mogelijk heeft op delen van deze lage dekzandrug de vorming van enkeerdgronden plaatsgevonden. Bij grootschalig archeologisch onderzoek te Breda-West werd voor deze regio een bewoninggeschiedenis vanaf de midden bronstijd aangetoond. Direct ten zuiden van het plangebied, op het Savalterrein, werd o.a. bewoning uit de 12de-13de eeuw aangetroffen. Ook op het plangebied zelf werd archeologisch onderzoek uitgevoerd, waarbij o.a. een spieker en meerdere greppels werden gevonden. Aanlegvondsten wezen op een bewoning die in de 12de eeuw kon worden gedateerd. Op basis van deze gegevens werd voor het plangebied een middelhoge archeologische verwachting geformuleerd. De werkzaamheden in het kader van de herinrichting betroffen de uitbreiding van de bestaande en aanleg van nieuwe vijvers, de aanleg van een brede verbindingssloot en het aanleggen van fi ets- en wandelpaden. Deze grondwerkzaamheden werden archeologisch begeleid, waarbij zowel in de aangelegde vlakken als in de profi elen waarnemingen werden verricht. Daarbij werd aandacht besteed aan de bestudering van bodemopbouw en werden de aangetroffen archeologische sporen gedocumenteerd. De resultaten wezen op de aanwezigheid van vier vindplaatsen. Vindplaats 1 betrof een deel van een omgreppeld boerenerf uit de 12de eeuw in het zuidelijk deel van het plangebied, direct ten noorden van het Savalterrein. De sporen die aan een deel van een hoofdgebouw konden worden toegeschreven wezen uit dat deze bewoning hier door brand aan zijn einde was gekomen. Deze eenfasige bewoning kon geïnterpreteerd worden als een van voorlopers van het uit historische bronnen bekende gehucht Westrik, dat enkele honderden meters ten zuiden van deze vindplaats ligt. Vindplaats 2, iets ten noorden van vindplaats 1, betrof een concentratie paalsporen die tot een vijftal spiekers herleid kon worden. Deze structuren konden door het ontbreken van vondsten niet gedateerd worden. Mogelijk ging het om een aantal hooimijten die aan de rand van het weidegebied gelegen waren. Als vindplaats 3, in het midden van het plangebied, werd een aantal greppels samengevat. Enkele van deze greppels konden als perceleringsgreppel geïdentificeerd worden. Context C3-12 kon gerelateerd worden aan een op de kadasterkaart van 1832 aangegeven voetpad. De vierde vindplaats, in het noordelijk deel van het plangebied, betrof een concentratie grondsporen, waaronder paalsporen en kuilen. Hierin was echter geen structuur herkenbaar. Door het ontbreken van vondsten kon deze concentratie sporen niet gedateerd worden. Samenvattend kan gesteld worden dat ondanks de kleinschalige aard van de ingrepen de bewoningsgeschiedenis van Breda-West in het algemeen en die van het tot Prinsenbeek behorende gehucht Westrik in bijzonder op detailniveau kon worden aangevuld.
BAAC 06.399
Date: 11 december 2006 - 6 maart 2007 (uitvoering)
