Archeologisch onderzoeksbureau IDDS Archeologie heeft in 2018 een Inventariserend Veldonderzoek door middel van proefsleuven en een archeologische opgraving uitgevoerd aan de Noorderhoofdstraat 10 in Krommenie, gemeente Zaanstad. Op de plaats van het oude postkantoor worden winkels en appartementen gebouwd. Vanwege vervuiling wordt de bodem 1 meter afgegraven tot op -1,66 m NAP, waarna schone grond wordt aangebracht. Een archeologisch bureau- en booronderzoek, uitgevoerd in maart 2018, wees uit dat binnen deze verstoringsdiepte archeologisch belangrijke lagen aanwezig zijn die met de bodemsanering verstoord zouden worden. Door de ligging van het plangebied aan de Noorderhoofdstraat 10 in Krommenie aan de middeleeuwse dijk en nabij de kerk gold er een hoge archeologische verwachting op resten vanaf de Late Middeleeuwen. Dergelijke resten werden verwacht op een veenterp. Deze is echter tijdens het proefsleuvenonderzoek en de opgraving niet aangetroffen. Het aangetroffen vondstmateriaal dateert de ingebruikname van het plangebied aan het einde van de 16e eeuw. In deze periode werd langs de sloot die door het plangebied liep een beschoeiing aangebracht. Vermoedelijk is de sloot in de 17e eeuw gedeeltelijk gedempt en is een nieuwe beschoeiing aangebracht. Een mogelijke herstelfase is dendrochronologisch gedateerd na 1772-1773. Waarschijnlijk was het plangebied tot aan de gedeeltelijke demping van de sloot in de 17e eeuw onbebouwd, of was er sprake van kleinschalige houten bebouwing die niet herkend is tijdens het onderzoek. De oudst aangetroffen structuren hebben alle een zekere mate van overlap met de oudste beschoeiing en dateren daarom en op basis van het vondstmateriaal uit de 17e/18e eeuw. Het betreft waarschijnlijk de restanten van twee gebouwen, een beschoeiing of vorm van grondverbetering en een restant van een erfafscheiding. Ook een bakstenen waterput kan met deze periode geassocieerd worden. Deze put lijkt gedeeltelijk te zijn weggebroken ten behoeve van de realisatie van een fundering met spaarbogen. Het vondstmateriaal dat in het plangebied is aangetroffen, dateert voornamelijk uit de 17e en 18e eeuw en is vooral afkomstig uit de ophooglagen. Het kan worden beschouwd als afval van de bewoners langs de Noorderhoofdstraat. Het aardewerk en glas betreft hoofdzakelijk doorsnee huishoudelijk afval, vermoedelijk afkomstig van mensen met een gemiddelde welstand. Een grote hoeveelheid fragmenten van gebroken ruiten met krassen is wellicht indicatief voor de aanwezigheid van een leerling glasmaker. Het dierlijk botmateriaal wijst er op dat lokaal runderen en varkens werden gehouden en dat er katten rondliepen op het erf. Tevens werden er vis en mosselen gegeten. Naast het dierlijk bot zijn in de ophooglaag ook twee fragmenten menselijk bot aangetroffen. Hoe deze in het plangebied zijn terechtgekomen, blijft onduidelijk, maar het kerkhof van de nabijgelegen kerk is de meest waarschijnlijk herkomstlocatie.