In opdracht van de Alliantie Markermeerdijken heeft Periplus Archeomare B.V. in samenwerking met DEEP B.V. een archeologisch inventariserend veldonderzoek (opwaterfase) uitgevoerd in het Markermeer.Ruim 865 hectare waterbodem, verdeeld over tien onderzoeksgebieden, is opgenomen met side scan sonar, singlebeam echolood en magnetometer.In totaal zijn 424 individuele side scan sonarcontacten waargenomen geïnterpreteerd en gerapporteerd. Het merendeel van deze contacten bestaat uit kleine objecten zoals losse stenen, autobanden en losse stukken kabel die verloren of gedumpt zijn.In totaal zijn 153 individuele magnetometer anomalieën waargenomen die duiden op de aanwezigheid van ferromagnetische (ijzerhoudende) objecten. Slechts veertien van de magnetische anomalieën kunnen worden gerelateerd aan zichtbare objecten aan het bodemoppervlak. Dit betekent, dat de overige anomalieën worden veroorzaakt door afgedekte ijzeren objecten in de waterbodem. Deze objecten kunnen baggerobstakels vormen bij de aanleg van de geulen.Op negen locaties zijn scheepswrakken of mogelijke resten van wrakken aangetroffen. Bij drie wraklocaties zijn magnetische anomalieën gemeten, wat betekent dat op deze locaties ijzeren objecten of structuren liggen. Van geen van de wrakken is de ouderdom of herkomst bekend, daarom is aan alle negen locaties een archeologische verwachting toegekend.Bij drie geplande geulen zijn mogelijke dijkrelicten aangetroffen die de begrenzing vormde van stukken land die waarschijnlijk (ver) voor de zestiende eeuw verdronken zijn.