In het profiel in de noordelijke flank van de dorpsterp is te volgen hoe vanaf de 8e eeuw het terrein intensiever betreden werd, voordat het gebied werd opgehoogd en deel uit ging maken van het eigenlijke terplichaam. In de late middeleeuwen werd de terp vermoedelijk begrensd door een sloot. In een latere fase werd de sloot gedempt en vanaf het einde van de late middeleeuwen werd de terp mogelijk al afgetopt als gevolg van akkerbouw. De begrenzing van het monument komt goed overeen met de maximale uitbreiding van de terp aan de noordzijde.