In de periode van het voorjaar en de zomer van 2019 heeft Laagland Archeologie een archeologische begeleiding uitgevoerd bij de grondwerken ten behoeve van de aanleg van een bergingsriool, overige riolen en de aanleg van wadi’s in en nabij de Oldenzaalsestraat in Enschede. Deze werken maken deel uit van de inrichting van ‘De Groene Linie’. Het plan omvat de grootschalige herinrichting van de omgeving van de Oldenzaalsestraat tussen de Parallelweg en de Boulevard 1945 in Enschede. Deze werken gaan gepaard met bodemingrepen die kunnen leiden tot aantasting van eventueel aanwezige archeologische sporen en resten. Op basis van het archeologiebeleid van de gemeente Enschede is er vanwege de archeologische waarden een omgevingsvergunning nodig. Het uitgevoerde onderzoek maakte deel uit van deze omgevingsvergunning. De archeologische begeleiding vond plaats in een zone ter hoogte van de kruising van de Oldenzaalsestraat met De Klomp. Deze zone is geselecteerd vanwege de op basis van vooronderzoek te verwachten resten en sporen van bebouwing uit de 18e en de 19e eeuw.De archeologische begeleiding is uitgevoerd als een Opgraving – variant Archeologische begeleiding (KNA-protocol 4004) en op basis van een PvE waarin onderzoeksvragen en specificaties aan het onderzoek zijn gesteld. Primair doel van de begeleiding was het documenteren en onderzoek van eventueel aanwezige archeologische sporen en resten om daarmee zo goed als mogelijk antwoorden te kunnen geven op de in het PvE opgenomen vraagstelling en onderzoeksvragen.Bij de archeologische begeleiding zijn met name sporen van bebouwing uit de 18e en de 19e eeuw aangetroffen. Het gaat om funderingsresten en putten. De aangetroffen funderingsresten waren zeer beperkt en gesteld kan worden dat bij de aanleg van de nieuwe Oldenzaalsestraat in het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw, de funderingen over het algemeen grondig zijn verwijderd. Wat vooral resteerde zijn putten met diverse constructies, daterend uit de periode vanaf het midden van de 18e eeuw. Dit komt overeen met het op historische gegevens gebaseerde verwachtingsmodel waarbij eveneens werd gesteld dat de bewoning langs de voormalige Gronausestraat vanaf de 18e eeuw zich in oostelijke richting heeft uitgebreid. Naast bouwsporen en putten zijn er nog enkele niet nader te dateren, maar vermoedelijk nieuwetijdse paalsporen en kuilen aangetroffen en er zijn in een wegopghoginsdek nog karrensporen gevonden.Tot slot kan nog melding worden gemaakt van een bijzondere vondst uit een aanzienlijk oudere fase. Het betreft de restanten van een waterput met een sterk vermolmde houten constructie. In de insteek van de put en in de dempingslaag werden respectievelijk handgevormd aardwerk en een halve pot van zogenaamd Walberberg keramiek gevonden. Deze laatste vondst dateert de demping van de put in de vroeg Karolingische periode, tussen circa 750 en 850 AD. De put zelf kan wellicht nog 50 tot 100 jaar ouder zijn geweest. De aanwezigheid van een put duidt er in ieder geval op dat er waarschijnlijk in de 9e eeuw een boerderij-erf aanwezig was.
