RAAP Archeologisch Adviesbureau heeft in maart en april 2009 een bureau- en inventariserend veldonderzoek (verkennende en deels karterende fase) uitgevoerd in verband met de noordelijke uitbreiding van het Maaspark Well bij Aijen in de gemeente Bergen(Limburg). Het plangebied ligt in een provinciaal archeologisch aandachtsgebied. Voor het plangebied was voorafgaand aan dit onderzoek reeds een gespecificeerde archeologische verwachting opgesteld. Het doel van het veldonderzoek was die verwachting te toetsen en, voor zover mogelijk, een eerste indruk te geven van de kwaliteit, aard, datering, omvang en diepteligging van de archeologische vindplaatsen.Het veldonderzoek bestond uit 2 fasen. Fase 1 betrof een geo-archeologisch boor onderzoek waarbij de geomorfogenese van het plangebied in kaart is gebracht. Die informatie is gebruikt om de verwachting verder te specificeren. Fase 2 betreft het verkennend en deels karterend onderzoek dat bestond uit een oppervlaktekartering en een verkennend booronderzoek. De resultaten van het onderzoek sluiten op hoofdlijnen aan op de gespecificeerde archeolo gische verwachting. Er zijn op honderden plaatsen aan het oppervlak en in verschillende boringen archeologische indicatoren aangetroffen. Met name in gebieden met een hoge archeologische verwachting zijn veel archeologische resten aangetrof fen, die uiteenlopen van clusters van losse vuursteenvondsten uit het Neolithicum tot uitgestrekte aardewerkconcentraties uit de Late IJzertijd en Nieuwe tijd. De resultaten sluiten ook aan bij de resultaten van eerder verkennend archeologisch onderzoek in aangrenzende gebieden, zoals het gebied van de Hoogwatergeul en de uitbreiding van Voorhaven ‘t Leuken (deelgebieden 5 en 6). Noemenswaardige vondsten daarbij zijn een complete gepolijste vuurstenen bijl, een fragment van een glazen armband uit de Late IJzertijd/Vroeg Romeinse tijd en (vermoedelijk) vijf plekken waar ijzersmeltovens hebben gelegen. Enkele daarvan waren reeds bekend en één locatie die in ARCHIS gemeld was, bleek niet op de juiste plek te liggen.Uit het onderzoek blijkt dat vooral in de hoger gelegen gebieden de dichtheid aan archeologische vindplaatsen zeer hoog is, maar ook in de iets lager gelegen gebie den komen vindplaatsen voor, zij het in lagere dichtheden. In laaggelegen zones zo als oude Maasgeulen waar geen nederzettingsterreinen, grafvelden en akkerarealen liggen, kunnen toch sporen van allerhande activiteiten voorkomen die industrieel (ijzerwinning), agrarisch of anderszins van aard zijn en die bovendien een bijzondere archeologische, (paleo-) organische en (paleo-)botanische dataset kunnen bevatten. Daarom kunnen ook de natte delen van het landschap een hoge archeologische potentie hebben. Opgemerkt wordt echter dat bij de ruilverkaveling archeologische vindplaatsen weliswaar zijn aangetast, maar het is niet exact bekend hoe ernstig.
Date: 2011-01-27
