Uit de gedocumenteerde profielkolommen is een goed beeld ontstaan van de landschappelijke/paleogeografische ontwikkeling van het plangebied in het dekzandlandschap. In de ondergrond komen siltigere/leemrijke dekzanden voorkomen die ook wel worden aangeduid als Oud Dekzand. In het destijds aanwezige landschap tijdens het einde van het Pleniglaciaal/begin van het Laat-Glaciaal had het noordelijke deel van het plangebied een depressieachtige ligging. Tijdens waarschijnlijk het Allerød-interstadiaal was de klimaatsverbetering dermate voldoende dat bodemvorming plaatsvond. In de depressieachtige terreindelen waren de omstandigheden dermate gunstig voor bodemontwikkeling. De depressie vormde wellicht een vennetje, waar in deze beschutte locaties meer begroeiing aanwezig was en in sterke mate bodemvormende processen op gang kwamen. De begraven podzolbodem laat een sterk gebleekte AE-horizont zien met hieronder een donkerbruin gekleurde en vettig/sterk humeuze inspoelings-B-horizont. In zuidelijke richting binnen het plangebied vond de overgang plaats naar een dekzandrug.Waarschijnlijk tijdens het Jonge Dryas is dit landschap bedekt geraakt door Jong Dekzand, maar waarbij ook de droge toppen/ruggen van het eerder afgezette pakket Oud Dekzand is geërodeerd. In de top van het Jonge Dekzand heeft zich tijdens het Holoceen een veldpodzolbodem kunnen vormen. De inrichting van het terrein heeft ervoor gezorgd dat in het centrale tot centraal-westelijke deel van het plangebied de bodem is afgetopt.Het onderzoek heeft alleen wat vondstmateriaal opgeleverd, voornamelijk in de vorm van fragmenten aardewerk. Een deel van het vondstmateriaal is te dateren in de prehistorie, en dan zeer waarschijnlijk in de Late-Bronstijd tot Vroege-IJzertijd. Het andere deel van het aangetroffen materiaal dateert in de Late-Middeleeuwen, en dan zeer waarschijnlijk in de 12e eeuw. Het natuursteen kan behoren tot beide bewoningsperioden. De metaalslak behoort zeer waarschijnlijk tot de laatmiddeleeuwse periode. De fragmenten handgevormd aardewerk zijn alleen aangetroffen in de oude/fossiele akkerlaag in het oostelijke deel van het plangebied. Deze zal zijn ontstaan door agrarische bewerking tijdens de Late-Bronstijd tot Vroege-IJzertijd. In het noordelijke deel van het plangebied is Kogelpotaardewerk en Pingsdorf aardewerk aangetroffen in de onderste laag van het plaggendek. Het gaat om afvalresten die in de fossiele akkerlaag dan wel het plaggendek terecht zijn gekomen. De resten kunnen wel beschouwd worden als indicatoren dat er in de omgeving van het plangebied bewoningsactiviteiten hebben plaatsgevonden. Zeer waarschijnlijk zijn deze te relateren aan de vindplaats die in 2005 direct ten noordwesten van het plangebied is aangetroffen, waar een deel waarschijnlijk de periferie van een nederzettingscomplex dan wel een huisplaats is aangetroffen (erf met boerderij/bijgebouwen, waarbij binnen de erfgrens activiteiten werden ontplooid en akkers direct buiten de erfgrens lagen).Archeologisch relevante sporen zijn niet aangetroffen tijdens het onderzoek. Geconcludeerd wordt dan ook dat binnen het onderzochte oppervlak geen sprake is van behoudenswaardige archeologische resten en/of sporen.Het ontbreken van archeologische waarden in de proefsleuven leidt tot de conclusie dat er geen sprake is van een behoudenswaardige vindplaats. Het selectieadvies is daarom dan ook om geen vervolgonderzoek uit te voeren en het plangebied vrij te geven voor verdere ontwikkeling.
Date Accepted: 28-12-2021
Date Accepted: 2021-12-28
