Net als bij het booronderzoek en het AAO is bij de archeologische opgraving gebleken dat de bodem van het dekzand grotendeels intact is. Op de recente poeren na is het dekzand dus onverstoord. Er zijn in tegenstelling tot het AAO geen staakgaten waargenomen. De kleine ronde vlekken die tijdens de opgraving zijn aangetroffen zijn vermoedelijk alle dierengangen.Het greppelsysyteem dat tijdens de opgraving is aangetroffen heeft vermoedelijk gediend voor de ontwatering van het terrein. Door de relatief lage ligging ten opzichte van het NAP en de slechte doorlatendheid van het onderliggende keileem zal het gebied relatief snel te nat zijn geweest voor gebruik als akkerland. De hoeveelheid greppels geeft aan dat men er veel aan heeft gedaan de wateroverlast tegen te gaan.Het meest opvallende spoor is de sloot (spoor 2). Waarvoor deze heeft gediend is niet duidelijk, vermoedelijk zal ook deze zijn gegraven om de wateroverlast op het terrein tegen te gaan. In het profiel is duidelijk zichtbaar dat de sloot langzaam opvulde met sediment en een aantal keren deels opnieuw is uitgegraven. De datering van de sloot is op basis van het aardewerk laatmiddeleeuws. De greppels komen vermoedelijk ook uit deze periode, of zijn iets ouder gezien het feit dat de sloot de greppels lijkt te oversnijden. De enige aardewerkvondst uit één van de greppels dateert uit de Nieuwe Tijd. Waarschijnlijk is dit een verstoring van een bovenliggende laag geweest.Zowel in de sloot als in de rest van de werkput is opvallend weinig vondstmateriaal geborgen. De kleine hoeveelheid vondsten wijst erop dat er in deze periode geen intensieve bewoning op of rond het betreffende terrein heeft plaatsgevonden. Gezien de inspanningen waarmee men het terrein droog probeerde te krijgen is het aannemelijk dat het gebruikt werd als akker- of tuingrond.

Date: 2004