ADC ArcheoProjecten heeft in mei en juni 2020 een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek in de vorm van een verkennend booronderzoek uitgevoerd op de locatie Berkenlaan 2 in Klaaswaal, gemeente Hoeksche Waard. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen woningbouw op de locatie. Hiervoor is een bestemmingsplanwijziging nodig. De exacte verstoringsdiepte als gevolg van de ingrepen is nog niet bekend. Voor dit onderzoek wordt uitgegaan van verstoring tot minimaal 70 cm onder het maaiveld. Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerde verwachting opgesteld. Uit aardwetenschappelijke gegevens blijkt dat de ondergrond van het plangebied wordt gevormd door een veenpakket met daarop een 80 tot 180 cm dik laatmiddeleeuws kleidek. Het veen, dat zich vermoedelijk vanaf de Bronstijd heeft gevormd, kan in de IJzertijd en de Romeinse tijd een ondergrond voor bewoning hebben gevormd. Voorwaarde hiervoor is dat het veenoppervlak voldoende ontwaterd was. Een bewoningsniveau zal zich manifesteren als een veraarde veenlaag met archeologische indicatoren zoals kleine fragmenten aardewerk, houtskool en bot. Door afdekking met het in de Late Middeleeuwen gevormde kleidek en de permanente ligging beneden de grondwaterspiegel kunnen resten goed geconserveerd zijn. In de top van het laatmiddeleeuwse kleidek kunnen resten uit de Nieuwe tijd, vanaf 1539 toen Het Westmaas-Nieuwland werd ingepolderd, worden verwacht. Indien aanwezig zullen deze uit ontginningssporen zoals voormalige greppels en sloten bestaan. Op basis van oude kaarten, waaronder de Kaart van Strijen en de Hoeksche Waard uit 1618, zijn geen bewoningsresten te verwachten die samenhangen met de nederzetting Klaaswaal. Bij de huidige inrichting van het plangebied en de aanleg van de bebouwing in 1973 kan het laatmiddeleeuwse kleidek plaatselijk zijn verstoord. Teneinde deze verwachting te toetsen en aan te vullen is in het plangebied een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Het verkennend booronderzoek bevestigt grotendeels de op basis van het bureauonderzoek verwachte bodemopbouw in het plangebied. De diepere ondergrond wordt gevormd door zwak kleiig of mineraalarm bos- en rietveen (Hollandveen Laagpakket binnen de Formatie van Nieuwkoop). De bovenkant bevindt zich op een diepte variërend van 335 cm –mv (circa 4,00 m –NAP) tot 110 cm –mv (circa 1,80 m –NAP), waarbij sprake is van een scherpe (erosieve) bovengrens met de bovenliggende afzettingen. De bovenliggende afzettingen bestaan uit matig tot sterk siltige klei (Laagpakket van Walcheren binnen de Formatie van Naaldwijk). Het betreft in de Late Middeleeuwen gevormde overstromingsafzettingen, die zijn toe te schrijven aan de zogenoemde Duinkerke IIIb transgresssiefase. In het noordelijk en centrale deel van het plangebied (boringen 1 t/m 3) hebben de overstromingsafzettingen een dikte van 100 tot 265 cm, in het zuidelijk deel een dikte van slechts 15 tot 45 cm. De overstromingsafzettingen gaan over in een oude bouwvoor van 30 tot 45 cm dikte. De oude bouwvoor wordt op zijn beurt afgedekt met een 20 tot 60 cm dik zandlichaam dat hoogstwaarschijnlijk halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw is opgebracht bij het bouwrijp maken van het plangebied. Als gevolg van mariene erosie is er geen sprake (meer) van een veraarde top van het veen waarop bewoning mogelijk kan zijn geweest. De archeologische verwachting voor bewoningsresten uit de IJzertijd en Romeinse tijd dient daarom naar laag te worden bijgesteld. De lage verwachting voor de overige perioden dient te worden gehandhaafd.
