Artefact! Advies en Onderzoek in Erfgoed heeft tussen 30 september 2019 en 8 oktober 2019 een archeologische opgraving uitgevoerd. De opdrachtgever had het voornemen om op een terrein gelegen tussen de Schoollaan, de Jacoba van Beierenstraat en de Keizer Karelstraat negen nieuwe woningen met tuin te realiseren. De oppervlakte van dit totale plangebied bedroeg ongeveer 1995 m2. Hierbinnen werden twee bouwputten uitgegraven ter plaatse van de nieuw te bouwen woningen. Voor het aanbrengen van de funderingen en de kruipruimte dienden beide bouwputten tot circa 1 meter -mv te worden ontgraven. Ten behoeve van de ontsluiting van dit nieuwe woongebied werd tevens een weg met parkeergelegenheid aangelegd binnen het plangebied. Deze was voorzien in de zuidoostelijke hoek van het plangebied. Voor de realisatie van deze weg moest een stuk grond van ongeveer 147 m2 tot 0,75 meter -mv worden ontgraven.Op de kaart van de Braakman wordt de binnenstad van Biervliet schematisch afgebeeld. Het plangebied is daar gesitueerd in een gebied dat als bebouwd staat aangeduid, net ten zuiden van de haven. De huidige Schoolstraat dateert uit de eerste helft van 20e eeuw. Op het eind van de jaren ’20 van die eeuw wordt de school gebouwd, die in 2013 onder Archeologische Begeleiding werd gesloopt. Tijdens dat onderzoek werden verscheidene zelas- en ophooglagen aangetroffen maar ook een restant van een laatmiddeleeuwse fundering. Er geldt voor het plangebied dan ook een hoge verwachting op het aantreffen van archeologische waarden uit de late middeleeuwen en de nieuwe tijd.Deze verwachting is met dit onderzoek bevestigd. De meeste sporen, aangetroffen in het plangebied, zijn te relateren aan de grootschalige -bijna pre-industriële- productie van zout uit veen in de late middeleeuwen. Resten daarvan manifesteren zich enerzijds als dikke lagen zogenaamd zelas. Dit is het restproduct, in essentie de as van verbrand veen, keetspek en brandstof, overgebleven nadat met het zout uit het veen is geraffineerd. Met dit zelas werd de omgeving van het plangebied systematisch opgehoogd. In deze zelaspakketten zit ook andere afvalproducten zoals gebroken vaatwerk, dierlijke botten, graten en schelpen en ook opvallend veel natuursteen. Of dit afval of hier in dit gebied circuleerde, of aangevoerd is van elders uit de stad is niet aan te tonen. Het afval toont in ieder geval geen patroon waar hoge sociale status aan kan worden ontleend.Naast deze ophooglagen zijn ook kuilen, stiepen/poeren van zoutketen, stookplekken, greppels en paalgaten gevonden die ook met deze activiteit van het zoutzieden te maken hebben. Een duidelijke fasering in de sporen en structuren kon op het eerste zicht niet worden herkend. Dit heeft te maken met het feit dat de ophooglagen en vulpakketten grotendeels uit hetzelfde materiaal bestaan. Op basis van het gevonden aardewerk kan gesteld worden dat de productie van zout in de omgeving van het plangebied gestart is omstreeks 1100 en zijn bloei kent tussen 1250 en 1400. Er wordt wel nog wat jonger aardewerk gevonden, maar dit is beperkt. Na de grote stormvloeden van 1375 en 1404 wordt dit terrein dan wellicht ook niet meer verder opgehoogd en gebruikt.In het zuidelijk deel van het plangebied is een oost-west georiënteerde strook opgebrachte grond waargenomen. Deze lijkt stratigrafisch gezien voorafgaand aan de ophoging met zelas te zijn opgeworpen. Deze wal/dijk van opgeworpen grond bestaat uit nagenoeg “schoon” zand – vergraven natuurlijke sedimenten- en loopt ook verder buiten de onderzochte locaties. De precieze functie van deze dijk of aarden wal kon op basis van dit onderzoek niet worden afgeleid. Betreft het een afbakening van het havengebied/ambachtszone van Biervliet? Gaat het om een gronddepot, waar zand uit de havengeul werd opgeworpen? Op basis van enkele scherven aardewerk in de top deze wal kan gesteld worden dat de wal omstreeks 1150/1200 reeds was aangelegd of althans daar lag opgeworpen.Uit veel jonger tijden zijn ook twee schuttersputjes gevonden. Naast munitie bevatten deze ook enkele voorwerpen die behoord hebben aan de soldaten die hier in de Tweede Wereldoorlog lagen. Tot slot zijn ook enkele sporen vastgesteld die verband houden met de bouw en latere sloop van de school die hier tot 2013 heeft gestaan.