Bij Cortenoever zal een dijkverlegging plaatsvinden waarbij de nieuwe dijk meer landinwaarts komt te liggen zodat er meer ruimte is voor de verwerking van hoogwater. Op diverse locaties worden door de herinrichting van het gebied archeologische en cultuurhistorische waarden bedreigd. In eerste instantie is voor het complete projectgebied een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek (booronderzoek) uitgevoerd. Uiteindelijk is voor diverse historische locaties, waaronder de Holthuizerweg 12 en 14, een Programma van Eisen opgesteld voor de uitvoering van een proefsleuvenonderzoek met de mogelijkheid voor een doorstart naar een opgraving. Het vooronderzoek voor het complete projectgebied was echter niet specifiek gericht op de historische locaties aan de Holthuizerweg 12 en 14 en indertijd zijn hier ook geen boringen zijn gezet. In overleg met de opdrachtgever en het bevoegd gezag is besloten om voorafgaand aan het proefsleuvenonderzoek eerst een verkennend booronderzoek uit te voeren om na te gaan of de verwachting die voor beide locaties geldt, klopt en of op basis van het booronderzoek het puttenplan kan worden aangepast. De natuurlijke ondergrond bestaat zoals verwacht uit matig fijnzandige oever-(crevasse)afzettingen. Met de diepere boringen is vastgesteld dat de pleistocene dekzandondergrond in het zuidelijke deelgebied (huisnr. 14) is geërodeerd en zich op een diepte vanaf 1,8 – 1,9 m beneden maaiveld bevindt. In het noordelijke deelgebied (huisnr. 12) is sprake van een komkleilaag vanaf 1,8 m beneden maaiveld. Op basis van deze resultaten geldt voor het plangebied een lage verwachting voor vindplaatsen uit de prehistorie. Onder de komkleilaag kan mogelijk nog sprake zijn van een intact pleistoceen oppervlak maar dit niveau zal vanwege de grote diepteligging niet worden bereikt tijdens de geplande graafwerkzaamheden.Op basis van historisch kaartmateriaal en archiefonderzoek (door Mirjam ten Hove) is huisnr. 14 (zuidelijke deelgebied) aangemerkt als historische boerderijlocatie. Tijdens het booronderzoek is aangetoond dat onder een recente laag vanaf 35 – 70 cm beneden maaiveld sprake is van een intact voormalig maaiveldniveau. Hierin zijn geen dateerbare vondsten gedaan maar het ligt voor de hand dat hij aan de voormalige bewoningsfase in de (17e)18e – 20e eeuw kan worden gekoppeld. Een oudere datering of oudere restanten kunnen op basis van het booronderzoek nog niet worden uitgesloten. In de boringen is geen stratigrafie van ophogingslagen waargenomen dus er lijkt sprake te zijn van één archeologisch niveau waar sporen uit verschillende perioden vanaf de Late-Middeleeuwen aanwezig kunnen zijn.Ter plaatse van het noordelijke deelgebied (huisnr. 12) wordt op basis van het historisch kaartmateriaal geen archeologische vindplaats verwacht. Deze locatie betreft een jonge boerderijlocatie die aan het einde van de 19e eeuw is ontstaan. Op het erf ter plaatse van de schuren en de zone daar rondom heen zijn bovendien veel recente bodemverstoringen aanwezig. Alleen in de noordelijke strook van het plangebied zijn (deels) intacte bodemprofielen aanwezig en is het archeologische sporenniveau intact. Bewoningssporen uit de Late-Middeleeuwen – Nieuwe tijd worden hier niet verwacht. Wel kunnen eventueel ontginningssporen worden aangetroffen zoals bijvoorbeeld een perceelsgreppel zoals die op historisch kaartmateriaal ter plaatse van het plangebied is aangegeven.Op grond van de resultaten van het booronderzoek is een archeologisch proefsleuvenonderzoek noodzakelijk voor het zuidelijke deelgebied op de locatie aan de Holthuizerweg 14 om vast te stellen of een archeologische vindplaats op de locatie aanwezig is.Het voorstel is om de sleuven in het noordelijke deelgebied (huisnr. 12) te laten vervallen omdat op basis van het historisch kaartmateriaal en de boorresultaten op deze locatie geen archeologische vindplaats wordt verwacht.