Aan de westzijde van de bebouwde kom van Ulvenhout, gemeente Breda, is een archeologisch onderzoek uitgevoerd in de vorm van een proefsleuf van circa 4 bij 400 meter. De aanleiding voor dit onderzoek wordt gevormd door een gepland riooltracé ten westen langs de straat Markdal. Eventueel aanwezige archeologische resten zullen bij deze bodemingreep verloren gaan. Ter plaatse van aangetroffen bewoningssporen kon binnen het 10 meter brede riooltracé de proefsleuf uitgebreid worden en alle aanwezige sporen en structuren gedocumenteerd en afgewerkt worden.De oudste bewoningssporen die binnen het plangebied zijn aangetroffen, stammen uit de volle middeleeuwen (VMED-LMEA; waarschijnlijk 11de of 12de eeuw). Op de hogere delen van het gebied langs de beekdalen van de Mark richtte men één of meerdere erven in. Twee clusters met paalsporen zijn halverwege het tracé aangetroffen. Uit het noordelijke cluster kon één gebouwstructuur herleid worden. Het gaat hierbij om een bootvormige huisplattegrond (type Dommelen A1), waarvan één korte zijde en twee gebintparen teruggevonden zijn. Het is niet duidelijk of hiermee het grootste deel van het gebouw bewaard is gebleven. In dat geval zou het om een klein bijgebouw gaan. Uit de overige paalsporen die zijn aangetroffen in beide sporenclusters konden geen gebouwstructuren herleid worden, maar gezien het type paalsporen zullen deze er zeker hebben gestaan. Men zou buiten het tracé van het plangebied moeten graven, wil men meer duidelijkheid over de verdere indeling van de erven verschaffen.Aan de noordzijde langs het noordelijke sporencluster bevindt zich een greppel die mogelijk tijdens de middeleeuwse bewoning als afwatering- of erfscheidingsgreppel dienst heeft gedaan.Het precieze bereik van de middeleeuwse vindplaats is vooralsnog alleen in noordzuidelijke richting aan te geven: vanaf de noordelijke steilrand tot en met het zuidelijke sporencluster, een zone van circa 90 meter. Het is niet uit te sluiten dat de bewoning op de dekzandrug zich oorspronkelijk verder uitgestrekt heeft in noordelijke richting, dichter bij het beekdal met de veenafzettingen. Het terrein is hier echter zodanig afgetopt en geëgaliseerd dat eventuele sporen verloren zijn gegaan. Hoever de bewoning ten westen en ten oosten van de proefsleuf doorloopt en/of bewaard is en/of behouden is gebleven kan op grond van het huidige onderzoek niet gezegd worden.Na de hierboven beschreven periode is de locatie van het onderzoeksgebied onbewoond geraakt. Er zijn sporen van grondbewerking in de vorm van spit-/ ploegsporen aanwezig, maar de datering hiervan is niet duidelijk. Mogelijk stammen ze uit de late middeleeuwen of het begin van de nieuwe tijd. Afhankelijk van de natheid van het gebied is het terrein in gebruik geweest als akker of grasland. Een groot deel van het Markdal zal zeer nat geweest zijn, blijkens het noordelijk deel dat een zeer venige bodem kent.De kans is aanwezig dat gedurende de Tachtigjarige Oorlog het terrein onder handen is genomen ten behoeve van belegeringslinies. Ondanks dat bekende stellingen zich buiten het onderzoeksgebied bevinden, is er tenminste één greppel aangetroffen die met zijn puntvormige bodem sterk doet denken aan een belegeringsgreppel uit deze periode. Hoe deze greppel te plaatsen is in de belegeringslinies is niet duidelijk.De overige greppels stammen alle uit de nieuwe tijd, waarbij het onduidelijk blijft in hoeverre ze iets met de Tachtigjarige Oorlog te maken hebben gehad. De meeste hebben echter dienst gedaan als perceelscheiding en afwatering van de landbouwpercelen en zijn nog traceerbaar op 19de en 20ste-eeuwse kadastrale kaarten.