Artefact! Advies en Onderzoek in Erfgoed heeft tussen september 2019 en mei 2020 een karterend booronderzoek een Archeologische Begeleiding en een Inventariserend Veldonderzoek door middel van proefsleuven binnen uitgevoerd in het plangebied Camping De Veerhoeve, gelegen aan de Veerweg 48 en 48A te Wolphaartsdijk, gemeente Goes. De aanleiding tot dit onderzoek was de reconversie en uitbreiding van het kampeerterrein tot een nieuw vakantiepark De Veerse Kreek.Tijdens het vooraf uitgevoerde bureauonderzoek met verkennende boringen waren drie verwachtingszones afgebakend waar mogelijk archeologische resten konden voorkomen. Een eerste zone betrof twee onderzoeksgebieden waar er een verwachting was voor resten uit de IJzertijd of Romeinse Tijd op het niveau van het Hollandveen. Deze verwachting diende eerst middels zeven karterende boring te worden getoetst. Uit de boringen bleek dat de top van het veen ofwel was weggegraven ten behoeve van veenwinning, of dat de top was weggeschuurd door de bedding van een ondiepe kreek die hier in latere fase gelopen heeft. Deze verwachting kon dus naar beneden worden bijgesteld en bijkomend proefsleuvenonderzoek was hier dan ook niet nodig. Een tweede verwachtingszone hield verband met een laatmiddeleeuwse cultuurlaag, die hier onder een jonger dek was waargenomen tijdens het booronderzoek. Een deel van een nieuw aan te leggen wegcunet lag in een verwachtingszone waarin de laatmiddeleeuwse cultuurlaag aanwezig was. Tijdens het archeologisch begeleiden van het uitgraven van dit wegcunet zijn enkele resten gevonden: twee kuilen en een restant van een vloer in baksteen.In de rest van het plangebied werd deze archeologische verwachting getoetst met 16 proefsleuven. De verwachting op het aantreffen van resten uit de Late Middeleeuwen op en in de cultuurlaag werd tijdens het proefsleuvenonderzoek niet bevestigd, ondanks de sporen gevonden tijdens de archeologische begeleiding. Eén van de conclusies van dit onderzoek is dan ook dat geen “cultuurlaag” betreft, maar een ouder, afgedekt niveau of paleosol met enige bodemvorming. Op een hoger niveau zijn, meer specifiek in het zuidelijke deel van het plangebied, wel enkele gedempte (perceels)sloten vastgesteld, relicten van landinrichting uit de Nieuwe Tijd. Aardewerk uit één van deze sloten doet vermoeden dat ze reeds in de late 18de eeuw werden gedempt.De laatste verwachtingszone bevond zich rondom de hoofdgebouwen van de voormalige camping. Hier stond in het verleden een boerderij die terugging tot de laat 17de-18de eeuw. Deze verwachting werd middels vier proefsleuven onderzocht en kon worden bevestigd. Er zijn een gedempte sloot en ook twee dierbegravingen gevonden. Een hoefijzer en een onderdeel van de afroommachine uit de vulling van de sloot herinneren nog aan de agrarische activiteiten op het erf. In deze zone ook op een dieper niveau archeologische resten waargenomen. Het betrof tien kuilen van afwisselde vorm en omvang, ingegraven in het oudere plaatzand. De vulling van deze kuilen bevat aardewerk dat in de Late Middeleeuwen geplaatst kan worden. Zandwinningskuilen worden niet zo vaak gedocumenteerd in Zeeland, maar zandafgraving moet ook in deze periode al belangrijk zijn geweest. Niet in het minst voor de verschillende bedijkingscampagnes of reparatiewerken aan dijken, of als ballast voor schepen.Samengevat zijn er dus drie vindplaatsen aangetroffen tijdens het proefsleuvenonderzoek. De erfsporen, de (perceels)sloten of ontwateringsgreppels en de zandwinningskuilen.