Tussen 7 en 19 april 2023 en op 24 en 25 augustus 2023 is in opdracht van gemeente Nijmegen door Bureau Archeologie en Bodemkwaliteit van de gemeente Nijmegen) een opgraving uitgevoerd in het plangebied aan de Nieuwe Dukenburgseweg 21 te Nijmegen.

Het archeologisch onderzoek ter plaatse van het nieuwe archeologisch depot heeft sporen en vondsten uit zeker drie perioden opgeleverd: een mogelijk erf uit de bronstijd, nederzettingssporen uit de Romeinse tijd en houtskoolmeilers uit de volle middeleeuwen. Alhoewel relatief veel paalsporen zijn aangetroffen bleek het onmogelijk specifieke plattegronden aan te wijzen. Alle sporen zijn aangetroffen onder akkerlaag 5020, op een diepte tussen de ca. 10,20 en 10,50 m +NAP, afgedekt door het jongere akkerpakket 5010. Het is niet helemaal zeker wat de aard van de bronstijdvindplaats is geweest. Hiervoor zijn te weinig sporen en vondsten aangetroffen. Het gaat in ieder geval om een nederzetting, maar specifieke structuren of sporen zoals bijvoorbeeld opslagkuilen, waterputten of haardplaatsen zijn niet aangetroffen. De vindplaats uit de Romeinse tijd betreft waarschijnlijk de randzone van de grotere nederzetting ten zuidoosten van het plangebied. De houtskoolmeilers uit de volle middeleeuwen hangen waarschijnlijk samen met metaalambacht dat niet in de omgeving is aangetroffen. Mogelijk is hier het hout verzameld en verwerkt, om getransporteerd te worden naar nederzettingskernen elders in Nijmegen.

Tijdens het onderzoek is gedraaid aardewerk uit de Romeinse tijd en jonger aangetroffen. Handgevormd aardewerk is voornamelijk aan de (midden)bronstijd toegekend, ook hier zaten enkele Romeinse scherven bij. Het aardewerk was relatief goed geconserveerd maar sterk gefragmenteerd. Bouwkeramiek is aangetroffen uit de Romeinse tijd. Dit materiaal was sterk verweerd en matig geconserveerd. Metaalvondsten bestaan uit diverse categorieën: munten, koperen sierraden en accessoires, loden kogels en ijzeren werktuigen. De metalen voorwerpen dateren zowel in de Romeinse als de nieuwe tijd, waarbij de vondsten evenredig zijn verdeeld over deze perioden. Het natuursteen dat is aangetroffen blijkt voornamelijk natuurlijk van oorsprong. Enkele splinters vuursteen dateren echter wel mogelijk in de late prehistorie.