Uit het bureauonderzoek komt naar voren dat het onderzoeksgebied in ieder geval vanaf de late middeleeuwen, maar mogelijks zelfs al in de Romeinse tijd, bewoond is. Dit komt grotendeels overeen met de bewoning van diverse wierden in de directe omgeving. Van deze wierden dateren de vroegste bewoningsresten uit de ijzertijd of de Romeinse tijd. Een gebrek aan vondsten uit (het begin van) de vroege middeleeuwen wordt als aanwijzing gezien dat de bewoning in deze periode afnam als gevolg van de invloed van de zee. Aan het eind van de vroege middeleeuwen en de late middeleeuwen wijzen archeologische resten weer op bewoning van de omliggende wierden. Hoewel het onderzoeksgebied bij eerder onderzoek is aangemerkt als boerderijplaats op het maaiveld, kan er ook sprake zijn van een (huis)wierde. Daarnaast kunnen vondsten uit de periode van de ijzertijd tot en met de nieuwe tijd verwacht worden.Uit het booronderzoek komt naar voren dat de bodemopbouw over grote delen van het onderzoeksgebied intact is. Tot in de Romeinse tijd lag in het noorden van het onderzoeksgebied een bescheiden kwelderrug die aantrekkelijk was voor bewoning. In het zuiden van het onderzoeksgebied heeft een getijdegeul gelegen, maar deze was met het afzetten van de oude kwelderklei reeds dichtgeslibd. In de vroege middeleeuwen is in het hele gebied een verjongingsdek afgezet die het gebied waarschijnlijk tot een egale vlakte maakte. Dat het gebied voor bewoning interessant bleef blijkt uit de bouw van een (huis)podium op het verjongingsdek, in het noordelijk deel van het onderzoeksgebied. Archeologische vondsten die zowel bij eerder onderzoek als bij het huidige onderzoek zijn aangetroffen dateren (de bewoning op) het podium in de late middeleeuwen. Op de locatie van de huidige te slopen boerderij, hebben één of meer voorgangers gelegen. Het is dan ook waarschijnlijk dat bij de voorgenomen ingrepen archeologische resten zullen worden verstoord.