In de beschrijving van de rapportage van het Monumenten Inventarisatie Project (MIP) wordt het pand Dorpsstraat 6 getypeerd als een in de gevelwand gelegen éénbeukig dwarshuis van één bouwlaag onder een pannen schilddak met de nok evenwijdig aan de straat. Op basis van deze beknopte bouwhistorische waarneming blijkt dat dit beeld kan worden genuanceerd. Het betreft inderdaad een in de lengterichting in de gevelwand van de Dorpsstraat gelegen voorhuis, maar hierop is haaks een achterhuis gebouwd. Uit dit onderzoek blijkt dat zowel het voor- als het achterhuis deel uitmaken van dezelfde opzet. Op basis van de toegepaste (rozet-)muurankers kan het pand in de periode ná circa 1850 worden geplaatst. Het gaat hierbij dus niet om het gebouw dat hier op het kadastraal minuutplan 1811-1832 staat aangegeven. Bij een ingrijpende verbouwing van het achterhuis is de achtergevel deels vernieuwd met machinaal gevormde bakstenen en is aan de achterzijde de kap vernieuwd en daarbij vermoedelijk tevens verlaagd. Vermoedelijk is dit te beschouwen als een direct gevolg van een brand waarbij een deel van het gebouw is verwoest. Daarna is hieraan een schuur toegevoegd en in deze fase is vermoedelijk ook een waterkelder aangelegd. Ook dit gebouwdeel is op een gegeven moment ingrijpend verbouwd. Het kan hierbij gaan om het opnieuw opbouwen van de oostelijke helft, maar het is ook mogelijk dat het hier gaat om een forse uitbreiding in oostelijke richting. Als we er vanuit gaan dat men geen tweede hands elementen heeft gebruikt dan heeft men in de jaren ’20 of ’30 van de vorige eeuw aan de straatzijde een brievenbus aangebracht en is in de schuur een toegangsdeur geplaatst of vervangen. De opvallend schuine oriëntatie van de lengterichting van het voorhuis ten opzichte van de huidige lengteas van de straat en de schuine oriëntatie van de schuur ten opzichte van het voor- en achterhuis zijn wellicht te verklaren doordat men bij de bouw aan een reeds bestaande perceelsbegrenzing heeft vastgehouden. Deze kan aan de noordzijde bijvoorbeeld zijn teruggegaan op een scheidingssloot die deel uitmaakt van de historische strokenverkaveling van het veenkussen van De Ronde Venen.
