Hans Margules werd in 1918 in Berlijn geboren en groeide daar op. Hij kwam uit een liberaal-joods milieu. In 1938 is hij samen met zijn broer illegaal naar Nederland gekomen. Hij kreeg een beurs voor de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, waar hij les kreeg van onder meer Paul Citroen. Na enige maanden werd hij samen met zijn broer door de Nederlandse regering in vluchtelingenkamp Beneden-Heyplaat in Rotterdam geplaatst, in 1940 werd hij overgeplaatst naar Westerbork.Hans Margules was een lid van de Joodse Ordedienst (OD). Onder leiding van de Oostenrijks-joodse vluchteling Arthur Pisk verrichtte de OD allerlei werkzaamheden rondom de deportatietransporten. Margules maakte van januari 1940 tot aan de bevrijding deel uit van deze Ordedienst. Hij was onder meer belast met het afgrendelen van de veewagons waarmee de kampgevangenen naar het ‘Oosten’ werden afgevoerd. Daarnaast was hij ook tekenaar en ontwerper van decors van de revues die in Westerbork in de grote zaal werden opgevoerd.

Date Submitted: 2010-11-29

Kamp Westerbork in Oost-Nederland was het laatste station voor meer dan 100.000 Nederlandse joden die gedeporteerd werden naar de nazi vernietigingskampen. Ruim 80% van de Nederlandse joden werden gedeporteerd, het hoogste percentage in West-Europa. De emotie en tragiek van het verhaal wordt versterkt door de opmerkelijke foto's en films van Rudolf Breslauer, kampfotograaf en filmer. Dit is de eerste documentaire film die ooit gemaakt is over dit nazidoorgangskamp in Nederland, met een grote reeks gesprekken met overlevenden die een belangrijke en prominente rol in het kamp speelden, zoals jeugdleiders, over het ziekenhuis, het religieuze leven, entertainment en andere elementen van het leven in het kamp. Onder de geïnterviewden bevindt zich de niet-Joodse Nederlander Adrianus van As, hoofd van het distributiekantoor in Kamp Westerbork.