Het plangebied ligt op een glooiing van een beekdalzijde, waar dekzand is op afgezet en door plaggenbemesting een enkeerdgrond is ontstaan. Door het oostelijke deel van het plangebied heeft een weg gelopen en in het noordoosten heeft bebouwing gestaan. De weg is tot het eind van de vorige eeuw in gebruik geweest. De bebouwing is volgens historische kaarten tot halverwege de 19e eeuw aanwezig geweest en in de loop van de tweede helft 19e gesloopt en niet weer herbouwd. Mogelijk komen in de ondergrond nog sporen van deze bebouwing of voorlopers hiervan voor.Tijdens het inventariserend veldonderzoek bleek dat in de ondergrond relief aanwezig was, waarbij de lagere delen zijn opgehoogd met plaggenmest. Ter plaatse van de hogere delen is de top van de oorspronkelijke dekzandbodem verploegd met de eerdlaag, waardoor voor het plangebied een lage verwachting op aantreffen van archeologische sporen bestaat. Van de voormalige bebouwing zijn met uitzondering van putten vermoedelijk ook geen resten bewaard gebleven, omdat een eenvoudige boerderij niet diep gefundeerd zal zijn (stiepen). Vanwege de ligging van een beek met stromend water in de nabijheid is de laagte binnen het plangebied niet ideaal voor economische benutting of het opslaan van een kamp of tijdelijke verblijfplaats. Bij controle van het opgeboorde bodemmateriaal zijn geen archeologische indicatoren aangetroffen.