In opdracht van Wassenaarsche Bouwstichting heeft RAAP van 27-06-2022 tot en met 06-07-2022 een archeologisch proefsleuvenonderzoek uitgevoerd in het kader van het project ‘Ridderlaan/Poortlaan’ in de gemeente Wassenaar.Het doel van het proefsleuvenonderzoek was het vaststellen van de archeologische waarde van het terrein. Hiertoe was het noodzakelijk inzicht te krijgen in de precieze aard en omvang van de vindplaats. In het verlengde daarvan is in kaart gebracht wat de consequenties zijn van de onderzoeksresultaten voor de verdere planvorming in het plangebied. Is de archeologische vindplaats behoudenswaardig, en, zo ja, kan deze behouden blijven of dient deze te worden opgegraven?Tijdens het onderzoek zijn verspreid over het plangebied acht proefsleuven aangelegd met een totaal oppervlak van 403,15 m2. Dit komt neer op een dekkingsgraad van 10,4% van het totale plangebied.In het plangebied is een relatief intacte bodem aangetroffen. Het archeologisch vlak is aangelegd in de top van kalkloos strandwalzand (Laag van Rijswijk). In het uiterste westen van het onderzoeksgebied is sporadisch sprake van iets geler zand, mogelijk een restant duinzand (Laag van Voorburg). Het strandwalzand wordt in het oosten van het onderzoeksgebied afgedekt door een dunne laag veen en een kleilaag. Daarop ligt een voormalige bouwvoor c.q. ophoging (geroerd) uit de nieuwe tijd, en aan het maaiveld ligt ten slotte een recent topdek (bouwzand).Met name in het westen zijn enkele recente verstoringen aangetroffen, mogelijk het resultaat van de bouw c.q. sloop van het voormalige (subrecente) klooster. Voor wat betreft archeologisch relevante sporen zijn een drietal sloten aangetroffen uit de late nieuwe tijd. Relatief centraal in het onderzoeksgebied is een palenrij (hekwerk) aangetroffen, vermoedelijk eveneens uit de late nieuwe tijd. Het gaat om sporen van landgebruik (perceelsgrenzen). In het noordoosten van het onderzoeksgebied zijn drie (muur)funderingen aangetroffen, waarschijnlijk van een enkel gebouw. Het muurwerk is opgebouwd uit een machinale baksteen. Zowel de sporen van landgebruik als de nederzettingsresten lijken – op basis van historisch kaartmateriaal – uit de 20e eeuw te dateren.Vondsten bestaan uit de restanten van vier houten paaltjes van de genoemde paalsporen, bouwmateriaal (bakstenen) van de (muur)funderingen en twee kleine fragmenten aardewerk uit de nieuwe tijd uit respectievelijk de voormalige bouwvoor c.q. ophogingslaag en de kleilaag. Het gaat om roodbakkend aardewerk dat aan beide kanten geglazuurd is.Op basis van de waardering van de aangetroffen resten, waarbij is gekeken naar zowel de fysieke als de inhoudelijke kwaliteit van de vindplaats, wordt geconcludeerd dat het niet gaat om behoudenswaardige resten. De hoge verwachting voor archeologische resten, zoals omschreven in het Programma van Eisen, is slechts ten dele bevestigd door het proefsleuvenonderzoek.Het selectieadvies luidt: vrijgeven.