RAAP heeft van 4 november 2017 tot en met 14 maart 2018 een opgraving, variant archeologische begeleiding uitgevoerd in het kader van het project herinrichting kasteelpark IJsselstein in de gemeente IJsselstein.Landschap Uit het veldonderzoek bleek dat de natuurlijke ondergrond waar het kasteel op gesticht is bestaat uit oeverafzettingen. De top hiervan bevond zich op ca. 1,6 m NAP (ca. 0,8 m –Mv). Hierop is een ophogingspakket aanwezig met een totale dikte van 1,2 m. Hierin is brandlaag (S9009) aanwezig (op ca. 1,9 m NAP) op basis van 14C-datering in de (eind 12e -)13e eeuw is ontstaan. De vermoedelijk oudste ophoging (een vrij schone, matig siltige klei met ijzervlekken (S9010)) is dus opgebracht in de 12e eeuw. Een afgedekte bodem/laklaag is aangetroffen op 2,1 m NAP (S9006). Hierop is een weer een laag donkergrijze, zwak humeuze, matig siltige klei opgebracht (vermoedelijk in de 14e eeuw) in de top waarvan de oudste sporen zijn ingegraven (waterput en uitbraaksporen in put 1).Archeologie Centraal in het onderzoeksgebied (put 1) zijn sporen aangetroffen van bewoning (waterput, afvalkuilen, paalspoor en uitbraaksporen) uit de oudste fase van het kasteel IJsselstein, vlak voor de verwoesting in 1417. Daarnaast zijn funderingsresten en twee waterputten aangetroffen die samenhangen met de herbouw uit ca. 1477 (Gevangenentoren, poortgebouw en woonvertrekken), de kasteelommuring uit ca. 1478 en latere ommuringen (tussen de Gevangenentoren en de Loyertoren:15e eeuw tot 1765 en tussen de Kleine toren en de Gevangenentoren: 19e eeuw?), alsmede van latere dichtzettingen (bij het poortgebouw).