Tijdens archeologisch onderzoek op de site Lovendegem-Sportstraat (West-Vlaanderen) zijn diverse houtvondsten gedocumenteerd. Het gaat om diverse deels aangepunte planken (vnrs. 260 en 261) uit een waterput S70. Duigen en hoepelhout (vnr. 137 en 138) uit tonput S397. Een plank (vnr. 376) uit waterput S674 en twee palen (vnr. 298) uit waterkuil S675. Het archeologisch onderzoek is uitgevoerd door Ruben Willaert bv (projectcode LOSP-23, Vergunningnummer 2023C140). De vermoedelijke datering omvat de ijzertijd voor sporen S70, S674 en S675 en voor de tonput is de datering vermoedelijk te plaatsen in de nieuwe tijd. De meetdata zijn vergeleken met de referentiekalenders voor eik. Het jaarringpatronen van de plank vnr. 276 uit waterput S674 is te dateren. De laatst gemeten jaarring in het plankje is gegroeid in het jaar 66 BCE. De eiken plank bevat enkel kernhout, waardoor het dendrochronologische onderzoek enkel een vroegst mogelijk sterfjaar van de boom kan vaststellen. Om de datering van het kapjaar te bepalen dient een correctie voor het ontbrekende spinthoutringen op te tallen bij de laatst gemeten jaarring. Eiken die in Vlaanderen hebben gegroeide en meer dan 100 jaar oud werden hebben gemiddeld 24 spintringen. Op basis van berekeningen geldt dat in 95% van de gevallen dat eiken in het groeigebied van Vlaanderen minstens 12 tot maximaal 37 spinthoutringen hebben.8 Het vroegst mogelijk kapjaar komt daarmee op ná 54 BCE. Deze datering is het aller vroegst mogelijke kapjaar. Voor de bouwfase van de waterput dient een ruimere interpretatie te worden meegewogen met een uitloop tot de jaartelling. Helaas heeft hebben de vergelijkingen van de overige meetreeksen geen match opgeleverd met de beschikbare referentiekalenders.