Conclusies en AanbevelingenHet bouwterrein aan de Passewaaijse Hogeweg 9 kan een zeer hoge archeologische waarde worden toegekend.Van belang zijn vooral de informatiewaarde en de ensemblewaarde. Uit de resultaten van de grootschalige opgravingen in Passewaaij blijkt namelijk dat het terrein midden in een zeer grote begraafplaats uit de Romeinse tijd ligt. Van dit grafveld en twee bijbehorende woonplaatsen ter weerszijden zijn in de periode 1992-2004 aanzienlijke delen onderzocht. Een inventarisatie van het historisch gebruik van de toekomstige bouwlocatie suggereert weliswaar dat een gedeelte van de oostkant het terrein geheel verstoord kan zijn, maar dat het restant waardevolle wetenschappelijke informatie herbergt. De bodemingrepen ten behoeve van de woningbouw zullen, zoals ze nu gepland zijn, onherroepelijk leiden tot een vrijwel volledige teloorgang van de nog aanwezige archeologische sporen en vondsten. Met name bij de aanleg van kelders, het graven van het wegcunet en het maken van kabel- en leidingsleuven zullen de resten verdwijnen, dan wel sterk worden aangetast. Zo er op deze manier na de realisering van de nieuwbouw archeologische resten overblijven, zal het naar verwachting nauwelijks meer mogelijk zijn hun onderlinge samenhang vast te stellen, met andere woorden: de informatiewaarde zal geheel of bijna geheel teniet worden gedaan.Voor behoudenswaardige vindplaatsen gelden in principe twee mogelijkheden: behoud in silu ofwel behoud ex situ. Behoud in situ wil zeggen dat zodanige maatregelen worden genomen dat de archeologische waarden niet verder worden aangetast. Dit kan bijvoorbeeld gerealiseerd worden door een terrein een zodanige bestemming te geven dat geen verstorende bodemingrepen plaatsvinden, of door een ophoging te realiseren die de archeologische resten beschermt tegen verstorende graafwerkzaamheden. Bij behoud ex situ worden de archeologische sporen en vondsten gedocumenteerd door middel van een opgraving.

ZAN 5