IDDS Archeologie heeft van 20 tot en met 30 juni en op 7 juli 2022 een Opgraving, variant Archeologische Begeleiding, uitgevoerd aan het Spaarne 50 in Haarlem, gemeente Haarlem. De aanleiding voor dit onderzoek is het verbouwen van het huidige pand, dat op de gemeentelijke monumentenlijst staat, naar een appartementengebouw. De doelstelling van een opgraving (variant archeologische begeleiding) is het documenteren van gegevens en het veiligstellen van materiaal van vindplaatsen om daarmee informatie te behouden die van belang is voor de kennisvorming over het verleden. De vraagstelling is gericht op het inzicht verschaffen in de archeologische relicten in het plangebied. Tijdens het veldonderzoek zijn in totaal twintig sporen aangetroffen met een datering in de Nieuwe tijd. Het betreft vijf muurfunderingen, drie vloertjes, drie kelders, twee waterputten, twee beerputten, twee putjes, een fundering en een poer. De oudst aangetroffen bewoning dateert vermoedelijk vanaf de 16e eeuw. De beerputten lijken uit deze periode te dateren. Na de stadsbrand van 1576, waar mogelijk as- en houtskoollaagjes van zijn aangetroffen, is de bebouwing binnen het plangebied gesloopt. Pas in de 17e eeuw lijkt het plangebied dan weer bebouwd. Deze bebouwing bestond uit een huis dat een voor- en achterhuis had. De kelder KE03 geeft de overgang tussen het voor- en achterhuis aan en hier stonden waarschijnlijk de bedsteden op. Ook de waterputten lijken in deze periode te zijn aangelegd. In de 18e eeuw is het voorhuis waarschijnlijk vergroot en werd de kelder KE02 gebouwd. In het voorhuis werd een plavuizenvloer gelegd. Voor de watervoorziening werd toen een waterkelder achter de woning gebouwd. In de late 19e eeuw werd de kelder (KE01) nogmaals westwaarts verplaatst en werd er riolering aangelegd. Ook de scheidingsmuur S0021 stamt uit deze bouwfase. Achter in de tuin werd in de 20e eeuw een tuinhuisje geplaatst.