In opdracht van de gemeente Oisterwijk heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in 2008 en 2010 nabij het Kerkeind, op het terrein van het klooster Catharinenberg, een archeologische opgraving uitgevoerd. De directe aanleiding voor het onderzoek was de ontwikkeling van het wooncomplex Catharinenberg op deze locatie.Het onderzoeksgebied ligt op de overgang van een dekzandrug naar het beekdal van de Voorste Stroom. Vuurstenen artefacten bevestigen dat al in Steentijd mensen vertoefden aan de rand van de Voorste Stroom. Uit de IJzertijd zijn, behalve diverse fragmenten aardewerk, twee kuilen vastgesteld. Waarschijnlijk lag in het noordoostelijke deel van het onderzoeksgebied of in de directe nabijheid een boerderij.Ondanks de beperkte oppervlakte van de opgraving, zijn met name in het noordoostelijke deel van het onderzoeksgebied diverse bewoningssporen en vondsten aangetroffen. Deze behoren waarschijnlijk tot een groter nederzettingsareaal en kunnen in verband worden gebracht met (de voorloper van) Oost-Tilburg. De paalkuilen, kuilen en greppels betreffen de resten van één of meerdere hoeves. Desondanks kon slechts één mogelijke structuur uit de cluster gereconstrueerd worden. Bijzonder zijn vier waterputten die in verband met deze bewoning staan. Het gaat om 3 boomstamwaterputten en een waterput opgebouwd uit kleine (houten) paaltjes. Uit de analyse van het aardewerk blijkt dat het onderzoeksgebied tussen circa 850 en 1100 na Chr. een continue bewoning kende.Omstreeks 1440 werd hier een vrouwenklooster toegewijd aan de H.Catherina gesticht. De meeste vondsten en sporen vanaf de Late Middeleeuwen/ Nieuwe tijd bevinden zich dan ook in het zuidelijke deel van het onderzoeksgebied. Een duidelijke, directe relatie met het klooster in het opgravingsgebied is de kloostergracht. Het vondstmateriaal uit de basisvulling duidt erop dat deze gracht in de 17e, begin 18e eeuw al aanwezig was. In 1723 is het klooster is op last van de Staat ontruimd.