ADC ArcheoProjecten heeft in februari en maart 2018 een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek door middel van verkennende boringen uitgevoerd op de locatie Swaardvenstraat 11 in Tilburg, gemeente Tilburg.De aanleiding van het onderzoek is de voorgenomen uitbreiding van een bestaand kantoorpand.Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerde verwachting opgesteld. Hieruit volgt dat het plangebied is gelegen in Zuid-Nederlandse dekzandgebied. Op grond van deze ligging en de resultaten van archeologische booronderzoeken in de omgeving bestaat de oorspronkelijke bodemopbouw naar verwachting uit podzolgronden. Deze zijn plaatselijk bedekt met een tot een meter dikke laag stuifzand, die hoofdzakelijk in de Late Middeleeuwen werd gevormd als gevolg van verschraling van landbouwgronden en door het afplaggen en overbeweiden van heidegronden.In het bovenste deel van het dekzand moet op basis van waarnemingen in de omgeving rekening worden gehouden met archeologische sporen en vondsten uit het Mesolithicum. Ook sporen en vondsten uit andere perioden kunnen aanwezig zijn. Indien in het dekzand een houtskoolhoudende bodem- of veenlaag wordt aangetroffen, geldt voor dit niveau een specifieke verwachting voor laatpaleolithische resten. Uitgezonderd zijn resten uit de Late Middeleeuwen en de Nieuwe tijd.Deze worden op basis van oude kaarten in het plangebied niet verwacht.Eventuele sporen zullen gerelateerd zijn aan kampementen of nederzettingen, landbouwactiviteiten en begravingen. Het vondstmateriaal zal bestaan uit vuurstenen artefacten, natuursteen, aardewerkscherven en verbrande organische resten (zoals bot, visschubben, hout, vruchten en zaden). Dit materiaal zal redelijk tot goed geconserveerd zijn. Onverbrand organisch materiaal en metaal zullen als gevolg van de lage grondwaterspiegel en de zure omstandigheden in de bodem niet of minder goed bewaard zijn gebleven.Bij de aanplant van een productiebos aan het eind van de 19e eeuw en het egaliseren, het bouwrijp maken van het terrein en de aanleg van infrastructuur in de jaren 80 van de vorige eeuw bestaat de kans dat grondsporen en vondsten zijn verstoord. Het is niet bekend tot welke diepte genoemde grondbewerking heeft gereikt. Aangenomen wordt dat indien er sprake is van een voldoende dikke laag stuifzand archeologische resten nog intact aanwezig zijn kunnen.Teneinde bovengenoemde verwachting te toetsen en aan te vullen is in het plangebied een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Dit onderzoek wijst uit dat de diepere ondergrond uit sterk siltig, zeer fijn dekzand bestaat met daarop (vanaf 220 à 225 cm –mv, circa 11,7 m +NAP) een pakket zwak siltig, matig fijn dekzand. De dekzanden vormen het Laagpakket van Wierden binnen de Formatie van Boxtel. In geen van de boringen is een bodemlaag aangetroffen, die een aanwijzing zou kunnen vormen voor de zogenoemde Laag van Usselo.In de boringen 1, 2 en 4 is in de top van het dekzand een begraven podzolbodem aangetroffen.Hieruit blijkt dat de top van het dekzand, dat wordt beschouwd als een archeologisch interessant niveau, in het plangebied grotendeels intact is. Dit niveau bevindt zich op een diepte variërend van 105 tot 120 cm –mv (circa 12,9 tot 12,7 m +NAP). De bovengrond bestaat hoofdzakelijk uit een (sub)recent omgewerkt en deels opgebracht zandpakket, dat mogelijk verband houdt met grondverzet ten behoeve van bouwrijp maken van het terrein.
