In opdracht van de gemeente IJsselstein heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in december 2006 een bureau- en inventariserend veldonderzoek (geofysisch) uitgevoerd op het beschermd archeologisch monument Onze Lieve Vrouwenberg te IJsselstein (monumentnummer 1223). Doel van dit onderzoek was het in kaart brengen van archeologische resten van de gebouwen van het voormalige klooster Onze Lieve Vrouwenberg. Op basis van de resultaten van het onderzoek worden aanbevelingen gedaan met betrekking tot het omgaan met de gekarteerde archeologische resten. De resultaten van het onderzoek kunnen als uitgangspunt dienen voor herinrichting, duurzaam behoud, beheer en (toeristisch-recreatieve) ontsluiting van het terrein. Uit het inventariserend archeologisch onderzoek blijkt dat op het gehele terrein van het voormalige klooster Onze Lieve Vrouwenberg (beschermd archeologisch monument) zich belangrijke archeologische resten bevinden. De archeologische resten kunnen vanaf circa 03 m -Mv voorkomen. In het centrale, opgehoogde terrein is dit vanaf circa 10 m -Mv. Op het gehele beschermde archeologische monument worden resten van bewoning vanaf de 14e eeuw verwacht. De aangetroffen archeologische resten betreffen funderingsresten en/of uitbraaksleuven van de kerk, kapel en woonvleugel alsmede kloostergangen van het klooster. Daarnaast zijn mogelijk aanwijzingen aangetroffen voor een gracht, een muur die het kloosterterrein omgaf, een weg en een poortgebouw met een toegangspad. Op grond van de resultaten van het geofysisch en booronderzoek wordt verwacht dat deze resten voor het grootste deel goed geconserveerd zullen zijn. Ondanks een melding van archeologische resten uit de Vroege Middeleeuwen die tijdens een eerder onderzoek in het onderzoeksgebied zijn aangetroffen (ARCHIS-waarnemingsnummer 31157), heeft onderhavig onderzoek geen aanwijzingen voor bewoning uit de periode vóór de Late Middeleeuwen B (14e eeuw) opgeleverd. Er dient opgemerkt te worden dat geofysisch onderzoek zich niet leent voor het inventariseren van vondstlagen en sporenniveaus. Om een dergelijke vindplaats te karteren is een andere (boor)methode beter geschikt (Tol e.a., 2004). Aanbevolen wordt om bodemingrepen op het beschermd archeologisch monument te vermijden, omdat door bodemingrepen ook archeologische waarden en daarmee unieke informatie over de bouw- en bewoningsgeschiedenis van het klooster verloren kunnen gaan. Indien graafwerkzaamheden op het terrein van het beschermd monument niet voorkomen kunnen worden, dient hiervoor een monumentvergunning bij de RACM in Amersfoort te worden aangevraagd (zie vergunningvoorwaarden RACM). Mogelijkheden voor behoud van de archeologische waarden kunnen worden gezocht in inrichting. Inrichting en ontsluiting moeten aan een aantal voorwaarden voldoen. Het terrein dient zodanig te worden ingericht dat een duurzaam behoud van de, archeologische resten wordt gegarandeerd., Aanbevolen wordt om in samenwerking met de RACM en de gemeente IJsselstein een, Programma van Eisen (PvE) op te stellen waarin de randvoorwaarden en restricties, ten aanzien van de inrichting van het beschermd archeologisch monument worden, omschreven. Vervolgens kan een zakenkundig archeologisch ontwerpbureau op, basis van dit PvE een ontwerp maken voor de herinrichting van het terrein., Met betrekking tot deze aanbevelingen kan contact opgenomen worden met de, consulent cultuurlandschap en archeologie Regio Midden-Oost van de RACM.