Het plangebied maakt deel uit van een vindplaats waarvan de behoudenswaardigheid in een eerder stadium reeds vastgesteld is, namelijk de historische binnenstad van Zierikzee. Deze is als een terrein van hoge archeologische waarde opgenomen op de Archeologische Monumentenkaart (AMK) van de provincie (monumentnummer 13404). Deze hoge verwachting is gebaseerd op het feit dat in de stadskern archeologische resten aanwezig kunnen zijn van bewoning in de afgelopen 1000 jaar. De waarde van de historische kern is bij verschillende recente onderzoeken bevestigd door het aantreffen van verschillende archeologische resten (zie: hoofdstuk 2). Ook in het plangebied zijn dergelijke resten aangetroffen.In het zuidelijke deel van het plangebied (WP2) zijn een sloot, beerputten en muurwerk gevonden.Deze kunnen op basis van de datering van het vondstmateriaal in de 17e /18e eeuw worden gedateerd.Hoogstwaarschijnlijk kunnen deze sporen worden gerelateerd aan de tuinen en bebouwing, die op historische kaarten uit deze periode zijn afgebeeld.In het noordelijke deel van het plangebied (WP1) zijn 3 sloten aangetroffen. Ook werden in boringen en profielkolommen sporen van moernering gezien. De sloten kunnen worden geïnterpreteerd als perceelsloten of verkavelingssloten binnen de boomgaard in dit deel van de stad. Wanneer de moernering precies heeft plaatsgevonden, kon niet worden achterhaald. Het lijkt logisch dat het veen werd gemoerneerd, voordat het plangebied binnen de stadsmuren van Zierikzee kwam te liggen.