Deze sectiecommandant van het panster-afweergeschut aan de Grebbelinie hoorde in de meidagen van 1940 dat ze naar Rotterdam moesten gaan. Hij vraagt zich tot op de dag van vandaag af of daar pro-Duitse krachten achter hebben gezeten. De regimentscommandant ging op zijn witte schimmel voorop. In Rotterdam wisten ze niet wat ze moesten doen. Ze probeerden nog op vliegtuigen te schieten, maar daar waren de kanonnen niet geschikt voor. Na het grote bombardement reed hij een dag of vijf op een ambulance en ging daarna terug naar Twente, waar hij zich meldde bij het verzet. In 1944 bracht hij geallieerde piloten terug naar vrij gebied door met hen over land helemaal naar Portugal te reizen.