De onderzoekslocatie ligt, zoals ook werd verwacht op grond van het bureauonderzoek, op een kreekrug en heeft dus een hoge archeologische trefkans op archeologische sporen uit het Neolithicum en de Bronstijd, alsook de Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. Gezien de opeenvolging van oeverafzettingen op geulafzettingen lijkt het erop dat het bodemprofiel niet noemenswaardig is afgetopt bij de herverkaveling in de jaren ’70, waardoor de kans dat eventueel aanwezige grondsporen goed bewaard zijn gebleven, groot is.De resultaten van het verkennende booronderzoek, i.e. een intact bodemprofiel, rechtvaardigen, conform de KNA, een vervolgonderzoek in de vorm van een karterend IVO. Door de (bekende) lage vondstdichtheid van neolithische en Bronstijdnederzettingen is een IVO door middel van proefsleuven de aan te bevelen methode, omdat de trefkans bij een booronderzoek in dit geval gering is.Het is aan het bevoegd gezag om te bepalen of en in welke vorm een vervolgonderzoek dient plaats te vinden. Een afweging die hierbij moet worden gemaakt, is of het totaal te verstoren oppervlak groot genoeg is om een proefsleuvenonderzoek te rechtvaardigen. Indien een relatief klein deel van de onderzoekslocatie wordt vergraven bij de aanleg van de brandweerkazerne, kan een archeologische begeleiding van de graafwerkzaamheden een alternatief zijn voor een proefsleuvenonderzoek.Indien gekozen wordt voor een archeologische begeleiding, dient dit uitgevoerd te worden onder regie van een archeoloog, conform de eisen diezijn gesteld in KNA 3.1. Tevens dient te worden opgemerkt dat voor beide typen onderzoek een goedgekeurd Programma van Eisen moet worden opgesteld. Indien het bevoegd gezag de expertise mist om een afgewogen oordeel te vellen over het te volgen traject, is het raadzaam dat zij contact opneemt met een onafhankelijke partij, bijvoorbeeld het Steunpunt Cultureel Erfgoed van de Provincie Noord-Holland.

Issued: 3 mei 2007