Bij archeologisch onderzoek ter plaatse van de Tuinwijk te Diksmuide (B) is een aantal houten vondsten aangetroffen. Hierbij gaat het om enkele waterputten en vondsten uit een grachtvulling. In totaal zijn veertien monsters aangeleverd. In twaalf gevallen ging het om eik (Quercus sp.). Hiervan zijn er negen aangemerkt voor dendrochronologisch onderzoek, waarbij het merendeel duigen zijn uit spoornr. 1099. De overgebleven vondsten zijn twee elzenhouten (Alnus glutinosa Gaertn.) paaltjes. Dit is geenszins een opmerkelijk houtsoort. Van de negen monsters kunnen er slechts twee gedateerd worden. Dit is echter voldoende om twee van de drie contexten te dateren. Hoewel het gebruikelijk is dat de duigen uit dezelfde ton een samenhangend geheel vormen is hier in dit geval geen enkele sprake en kan voor slechts een enkele duig ondubbelzinnige resultaten gevonden worden. Deze wijzen op een kapjaar rond 1277. Een grofweg vergelijkbare datering kan gevonden worden voor de grachtvulling met spoornr. 255. Hiervoor valt het kapjaar rond 1264.