Artefact! Advies en Onderzoek in Erfgoed heeft in juni 2016 een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek door middel van verkennende boringen uitgevoerd in een plangebied gelegen aan Het Groene Woud 3 in Middelburg (gemeente Middelburg). Binnen dit plangebied is de opdrachtgever voornemens het bestaande gebouw uit te breiden met nieuwbouw. Het plangebied bestaat uit twee deelgebieden waarbinnen nieuwbouw is gepland. Binnen deelgebied 1 wordt onder meer een nieuw auditorium gerealiseerd. Deelgebied 2 zal pas later ontwikkeld worden. Hier wordt ruimte voorzien voor toekomstige uitbreiding.Naar aanleiding van deze graafwerkzaamheden is in april 2016 een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek door middel van verkennende boringen uitgevoerd. Op basis van dit onderzoek is per geologisch niveau en/of per archeologische periode een specifiek verwachtingsmodel opgesteld voor het plangebied. Vanwege een hoge verwachting op het aantreffen van resten uit met name de Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd én omdat door de geplande werkzaamheden eventueel aanwezige vindplaatsen ernstig kunnen worden aangetast besloot de bevoegde overheid dat binnen het plangebied vervolgonderzoek in de vorm van een Inventariserend Veldonderzoek door middel van proefsleuven diende te worden uitgevoerd. Tijdens het Inventariserend Veldonderzoek door middel van proefsleuven aan het plangebied Groene Woud 3 te Middelburg kon naast de archeologische situatie ook de geomorfologische situatie worden geschetst. Voor dit laatste aspect kan geconcludeerd worden dat dit gebied gelegen is in een oud komgebied met mariene kleien en veen. Vanaf de late 16de of vroege 17de eeuw is men dit gebied beginnen op te hogen met afvalgrond afkomstig uit de binnenstad. Dit gebeurde wellicht opgaand met de aanleg van de gebastionneerde verdedigingsgordel rond de stad. Nadien is dit gebied ingericht als woongebied. Een gedempte greppel of kuil kan gerelateerd worden aan deze oudste bewoningsfase, in de 17de eeuw. De dempingslagen van deze greppel bevatten nogal wat afval. Bij dit afval horen stukken aardewerk, bouwkeramiek, dierlijk bot en schelpen van oesters en mossels. Op dat ogenblik maakt het plangebied deel uit van achtererven van panden die uitgeven op de voormalige Schoorsteenvegerssingel. De greppel fungeerde dan wellicht als open riool en afvaldepot. Het plangebied lijkt dan ook verder onbebouwd. Wellicht blijft het plangebied onbebouwd tot de tweede helft van de 19de eeuw. Op dat ogenblik gaat men ter plaatse van het plangebied een viertal identieke, maar gespiegelde bouwblokken van vijf woningen oprichten, haaks op de Achtersingel. Deze bouwcampagne is goed te zien wanneer kadasterkaarten uit 1873 en 1884 worden vergeleken. Door de uniformiteit van deze bouwblokken doet dit bouwcomplex aan als een vorm van volkshuisvesting. Dit idee wordt bevestigd wanneer wat specifieke literatuur wordt geraadpleegd. Dit specifieke project aan de Achtersingel wordt niet beschreven, maar te Middelburg zullen er op dat ogenblik ook andere sociale woonprojecten worden gestart om de verpauperde bevolking van een goede en betaalbare huisvesting te voorzien. Verschillende funderingen en stukken sloopafval van deze woningen werden hier nog ondergronds aangetroffen. Deze situatie blijft – met enige aanpassing – duren tot in de jaren zestig van de vorige eeuw, wanneer dit gebied helemaal op de schop gaat en hier het kantoor van de toenmalige Provinciale Waterstaat wordt gebouwd: de voorloper van het huidige pand.Op basis van de resultaten van dit onderzoek zijn twee vindplaatsen onderscheiden, met name: een greppel met afvalvulling en een zone met woningbouw uit de late 19de eeuw.
